Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Portu Jachtowego Nieporęt sp. z o.o. na stanowisko rady gminy Nieporęt w kwestii zarządzania gminnym obszarem rekreacyjno-wypoczynkowym. Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Spółka dzierżawiła od gminy port jachtowy. Umowa zawarta była na trzy lata. Zapisano w niej również, że po upływie tego okresu spółka może się ubiegać o jej przedłużenie na kolejny okres, o ile gmina nie zrealizuje inwestycji prowadzącej do przejęcia terenu w samodzielny zarząd przez samorząd.
Gmina takiej inwestycji nie zrealizowała. Jej rada uchwaliła natomiast, że po wygaśnięciu zawartej ze spółką umowy dzierżawy port będzie zarządzany przez gminę albo przez specjalnie utworzoną w tym celu gminną spółkę. Uchwała ta była jednym z argumentów, który władzom lokalnym posłużył do tego, aby umowy dzierżawy ze spółką na kolejny okres nie podpisywać.
Spółka zaskarżyła uchwałę rady gminy do sądu administracyjnego. Argumentowała, że stanowisko rady gminy jest sprzeczne z przepisami ustawy o gospodarce komunalnej. Gminie wolno bowiem prowadzić jedynie działalność o charakterze użyteczności publicznej, a taką nie jest komercyjne prowadzenie portu jachtowego.
Sądy administracyjne stanowiska spółki nie podzieliły. Przeciwnie, zarówno WSA w Warszawie (wyrok z 15 kwietnia 2015 r., sygn. IV SA/Wa 71/14), jak i NSA (wyrok z 7 kwietnia 2016 r.) uznały, że podjęta przez radę gminy uchwała prawa nie narusza. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty z zakresu turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Natomiast do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy z zakresu działania gminy, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Wynika z tego, że rada gminy Nieporęt miała prawo zająć stanowisko w sprawie zarządzania gminnym obszarem rekreacyjno-wypoczynkowym.