Pomoc prawna pomiędzy jednostkami policji a VAT

Zdaniem organu podatkowego, w przedmiotowej sprawie w zakresie czynności polegających na przenoszeniu na inną jednostkę Policji wydatków związanych realizacją zleconych przez nią zadań wykonywanych w ramach pomocy prawnej niewątpliwie dochodzi do dostawy towarów lub świadczenia usług: ma miejsce czynność realizowana pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami i czynność ta wykonywana jest odpłatnie. W przedmiotowym zakresie Komenda działa zatem w charakterze podatnika VAT, a to oznacza, że rozliczenie omawianych tu kosztów stanowi czynność opodatkowaną VAT i w związku z tym powinno być dokumentowane fakturą.

Wyrok WSA

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, który uznał stanowisko Komendy za prawidłowe i interpretację uchylił stwierdzając, że opiera się ona na zupełnie błędnej interpretacji obowiązujących przepisów. W ustnym uzasadnieniu podkreślił, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny jednoznacznie potwierdza, że w omawianej sytuacji mamy do czynienia z czynnościami wynikającymi z ustawy o Policji i nie ma tu ani śladu czynności cywilnoprawnej. „Poszukiwanie" takich czynności i wywodzenie ich „na siłę" z przepisu wewnętrznego Policji nakazującego poczynić uzgodnienia co do wykonanej czynności, jest – w ocenie sądu - zbyt daleko idące i w ogóle nieuprawnione do zastosowania w takiej sprawie.

Błędnie organ wywodzi, że w wyniku uzgodnienia wewnętrznego Policji, zgodnie z którym inna jednostka dokona takiej czy innej czynności w taki czy inny sposób, dochodzi do zawarcia umowy cywilnoprawnej, za którą dodatkowo przewidziane jest wynagrodzenie. W takim przypadku nie ma mowy o żadnym wynagrodzeniu. Jedyne co następuje to zwrot kosztów. Pogląd organu, zgodnie z którym intencją Komendy jest prowadzenie działalności z chęcią osiąganiem zysku lub bez osiągania tego zysku, jest bezdyskusyjną pomyłką. Obydwie jednostki policji, której jedna świadczy drugiej pomoc prawną, są jednostkami budżetowymi w świetle ustawy o finansach publicznych, a dokonywane między nimi rozliczenie stanowi wyłącznie zwrot kosztów polegający na przesunięciu środków finansowych. Nie dochodzi w tym zakresie do zawierania jakichkolwiek umów o charakterze cywilnoprawnym.

Podobnie argumentacja, że Komenda jest stroną bierną umów cywilnoprawnych, że takie umowy cywilnoprawne zawiera i że jest w tym zakresie podatnikiem VAT jest zupełnie nieadekwatna do treści obowiązujących przepisów. Komenda jest podatnikiem VAT, ale nie w ramach analizowanych czynności.

Wyrok jest nieprawomocny. ?

Agnieszka Bieńkowska doradca podatkowy, partner w Gekko Taxens Doradztwo Podatkowe

Słusznie sąd wytknął organowi podatkowemu „poszukiwanie na siłę" czynności cywilnoprawnych w przypadkach, w których jednostka sektora finansów publicznych realizuje zadania, których obowiązek wykonania nakładają na nią przepisy prawa. To, że w danej sytuacji występują dwa podmioty, z których jeden wykonuje na rzecz drugiego określone świadczenie i odbywa się to za wynagrodzeniem w postaci zwrotu kosztów, nie oznacza jeszcze, że pomiędzy tymi jednostkami dochodzi do zawarcia umowy cywilnoprawnej. Świadczenia takie realizowane są bowiem w okolicznościach skrajnie odmiennych od tych, w jakich działają podmioty gospodarcze – komenda wykonuje je na podstawie przepisów prawa, nie ma prawa odmówić ich realizacji, nie osiąga z tego tytułu żadnego zysku, a przy ich realizacji wyposażona jest w środki i uprawnienia organu administracji publicznej. Nie sposób uznać, że działa w tym zakresie jako podmiot prowadzący typową działalność gospodarczą.