Urodził się w 1926 r. w Katowicach. Pod koniec drugiej wojny światowej został jako nastolatek przymusowo wcielony do armii niemieckiej. Walczył we Francji, wkrótce zbiegł na stronę aliancką. Wysłany do polskich oddziałów, był m.in. w Algierii jako radiotelegrafista w jednostkach łączności. Po wojnie pozostał na emigracji, gdzie odnalazł też swoje powołanie.
Na początku lat 50. podjął naukę w kolegium jezuickim w Londynie, a przygotowanie do kapłaństwa kontynuował w Papieskim Kolegium Polskim w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1956 r. i został duszpasterzem polskich emigrantów we Włoszech. W 1968 r. został mianowany biskupem, sakrę przyjął z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego, a za swoją dewizę przyjął słowa „Laetus serviam" („Będę służył z radością"). Początkowo wspomagał pracę biskupa Władysława Rubina, delegata prymasa Polski do spraw duszpasterstwa emigracyjnego. W 1980 r. przejął jego funkcję, którą pełnił przez kolejne 23 lata.
Nazywany był biskupem na walizkach. Przez lata pracy duszpasterskiej odbył łącznie kilkaset podróży do ośrodków polonijnych na całym świecie – udzielał bierzmowania, uczestniczył w spotkaniach religijnych z Polakami na emigracji, głosił kazania i wspierał rozwój polskich parafii. Za swoją działalność na rzecz polonijnego duszpasterstwa był wielokrotnie nagradzany. W maju bieżącego roku otrzymał najwyższe polskie odznaczenie państwowe – Order Orła Białego.
Miał 91 lat. Zgodnie z ostatnim życzeniem zostanie pochowany w rodzinnych Katowicach.
