Nieodpłatne udostępnienie kąpieliska gminnego bez VAT

W przypadku nieodpłatnego udostępniania basenu miejskiego gmina nie używa go do działalności gospodarczej, a więc w tym zakresie nie działa jako podatnik. W konsekwencji czynność ta jest wyłączona całkowicie z systemu VAT.

Publikacja: 16.05.2016 02:00

Nieodpłatne udostępnienie kąpieliska gminnego bez VAT

Foto: 123RF

Gmina (podatnik VAT czynny) jest właścicielem odkrytego kąpieliska miejskiego znajdującego się na jej terenie. Jest to ogrodzona działka, na której zlokalizowane są: basen duży, basen średni, brodzik, przebieralnie, sanitariaty oraz kawiarenka. Kąpielisko miejskie funkcjonuje wyłącznie w sezonie (późna wiosna i lato), a poza sezonem jest nieczynne. Gmina ponosi bieżące wydatki związane z utrzymaniem kąpieliska miejskiego, a więc przykładowo wydatki na utrzymanie czystości na terenie kąpieliska, czyszczenie niecki basenowej, zakup środków chemicznych niezbędnych do funkcjonowania kąpieliska, zakup energii elektrycznej, dostawę wody, odprowadzanie nieczystości płynnych oraz bieżące remonty. Gmina umożliwia korzystanie z kąpieliska odpłatnie, czyli pobiera opłaty wstępu na basen, zwalniając od wnoszenia opłaty na podstawie regulaminu funkcjonowania obiektu, określone grupy wiekowe osób, tj. dzieci poniżej 5 lat oraz osoby starsze powyżej 65. roku życia. Opłaty z tytułu udostępniania kąpieliska miejskiego gmina ujmuje w rejestrach sprzedaży, wykazuje w składanych deklaracjach VAT-7 oraz rozlicza z tego tytułu VAT należny. Nieodpłatne korzystanie z kąpieliska przez dzieci poniżej 5. roku życia oraz osoby starsze powyżej 65. roku życia gmina traktuje jako czynności niepodlegające VAT. Czy jest to prawidłowe? – pyta czytelnik.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega przede wszystkim odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (zob. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Zasadą jest, że opodatkowaniu VAT podlegają czynności odpłatne, tj. wykonywane za wynagrodzeniem. Od tej zasady ustawodawca przewidział wyjątki w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (przepis ten dotyczy nieodpłatnej dostawy towarów) oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT (dotyczy nieodpłatnego świadczenia usług).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Aby jednak czynność podlegała VAT, musi być wykonana przez podatnika tego podatku działającego w takim charakterze.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (...) bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (zob. art. 15 ust. 1 ustawy o VAT). Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

Organy podatkowe przyznają, że w przypadku nieodpłatnego udostępniania kąpieliska miejskiego gmina nie używa go do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym w tym zakresie nie działa jako podatnik VAT. W konsekwencji czynność ta jest wyłączona całkowicie z systemu VAT (interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 10 września 2014 r., IPTPP4/443-415/14-6/ALN). Za taką tezą przemawia to, że stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

—Marcin Szymankiewicz, doradca podatkowy

podstawa prawna: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 2 oraz art. 15 ust. 1, 2 i 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.)

Gmina (podatnik VAT czynny) jest właścicielem odkrytego kąpieliska miejskiego znajdującego się na jej terenie. Jest to ogrodzona działka, na której zlokalizowane są: basen duży, basen średni, brodzik, przebieralnie, sanitariaty oraz kawiarenka. Kąpielisko miejskie funkcjonuje wyłącznie w sezonie (późna wiosna i lato), a poza sezonem jest nieczynne. Gmina ponosi bieżące wydatki związane z utrzymaniem kąpieliska miejskiego, a więc przykładowo wydatki na utrzymanie czystości na terenie kąpieliska, czyszczenie niecki basenowej, zakup środków chemicznych niezbędnych do funkcjonowania kąpieliska, zakup energii elektrycznej, dostawę wody, odprowadzanie nieczystości płynnych oraz bieżące remonty. Gmina umożliwia korzystanie z kąpieliska odpłatnie, czyli pobiera opłaty wstępu na basen, zwalniając od wnoszenia opłaty na podstawie regulaminu funkcjonowania obiektu, określone grupy wiekowe osób, tj. dzieci poniżej 5 lat oraz osoby starsze powyżej 65. roku życia. Opłaty z tytułu udostępniania kąpieliska miejskiego gmina ujmuje w rejestrach sprzedaży, wykazuje w składanych deklaracjach VAT-7 oraz rozlicza z tego tytułu VAT należny. Nieodpłatne korzystanie z kąpieliska przez dzieci poniżej 5. roku życia oraz osoby starsze powyżej 65. roku życia gmina traktuje jako czynności niepodlegające VAT. Czy jest to prawidłowe? – pyta czytelnik.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Spadki i darowizny
Poświadczenie nabycia spadku u notariusza: koszty i zalety
Podatki
Składka zdrowotna na ryczałcie bez ograniczeń. Rząd zdradza szczegóły
Ustrój i kompetencje
Kiedy można wyłączyć grunty z produkcji rolnej
Sądy i trybunały
Sejm rozpoczął prace nad reformą TK. Dwie partie chcą odrzucenia projektów