Kto zapłaci za Brexit

Ze względu na skalę imigracji do Wielkiej Brytanii Polska jest głównym beneficjentem unijnej uproszczonej procedury ekstradycji, czyli europejskiego nakazu aresztowania. Połowa oskarżonych o przestępstwa przekazywanych przez Brytyjczyków wymiarom sprawiedliwości innych krajów UE trafia właśnie do naszego kraju. Po Brexicie ta automatyczna procedura przestałaby obowiązywać, konieczna byłaby skomplikowana procedura ekstradycji na zasadach wynegocjowanych dwustronnie.

Wspólny unijny rynek w ostatnich latach przyniósł wielkie ułatwienia dla podróżujących. Operatorzy telekomunikacyjni zostali zmuszeni przez Brukselę do obniżania stawek za roaming. Już teraz są one niewiele wyższe od stawek krajowych, a za rok zostaną z nimi zupełnie zrównane. Brexit nie zmusiłby operatorów do podnoszenia stawek, ale mogą to zrobić i byłoby dziwne, gdyby z takiej szansy nie skorzystali. Dla przykładu w jednej z popularnych sieci za minutę połączenia z kraju Europejskiego Obszaru Gospodarczego (UE plus Norwegia, Islandia i Liechtenstein) płaci się obecnie 54 grosze. Dzwoniąc spoza kraju EOG, zapłacimy 5 zł, czyli blisko dziesięć razy więcej.

Powód do zmartwienia mają także amatorzy taniego latania. Wielka Brytania w razie Brexitu przestałaby być częścią wspólnego europejskiego nieba. A więc przewoźnicy brytyjscy nie mogliby obsługiwać lotów między miastami UE, a przewoźnicy unijni – między miastami na Wyspach. Byłyby także ograniczenia w liczbie lotów między Wielką Brytanią i UE, co zmniejszyłoby konkurencję i doprowadziło do podrożenia biletów, o czym mówią najwięksi tani przewoźnicy: irlandzki Ryanair i brytyjski EasyJet.

Jeśli w ciągu dwóch lat przeznaczonych na negocjowanie warunków rozwodu nie uda się uzgodnić przejściowego porozumienia handlowego, to obie strony będą musiały w handlu przestrzegać tylko zasad WTO. Dla niektórych towarów stawki celne będą minimalne, ale w innych kategoriach znaczące. Na przykład dla przemysłu samochodowego sięgałyby 9,8 proc. UE mogłaby też nałożyć cła na szkocką whisky. Jest raczej mało prawdopodobne, żeby sięgały one poziomu indyjskiego (150 proc.), ale z pewnością europejskie lobby alkoholowe będzie naciskało na pogorszenie warunków dostępu dla „maltów", w nadziei na korzyści płynące ze sprzedaży kontynentalnych trunków.

Nawet jeśli Wielka Brytania podpisałaby w końcu po latach negocjacji porozumienie handlowe z UE, to raczej nie zmieni to pozycji jej supermarketów czy banków na unijnym rynku. Usługi finansowe na pewno się w takim porozumieniu nie znajdą, również sieci handlu detalicznego zazwyczaj nie mają ułatwień w porozumieniach negocjowanych przez UE z krajami trzecimi. Obecnie brytyjska sieć Tesco może otwierać sklepy na warunkach tożsamych z tymi, które obowiązują polskich detalistów. Podobnie brytyjskie banki mogą zakładać oddziały w Polsce tylko na podstawie licencji bankowej uzyskanej w Wielkiej Brytanii. Po Brexicie przestałoby to być możliwe.