Pierwsza taka kasacja dotyczyła kary za pobyt obywatela w parku, a druga - ukarania za niezakrycie ust i nosa i jednoczesne naruszenie zakazu przemieszczania się.
Czytaj także:
Najnowsza kasacja dotyczy mężczyzny, który został obwiniony o to, że w kwietniu 2020 r. nie zastosował się do zakazu przemieszczania się - przewoził samochodem dwie osoby. Według policji bez uzasadnienia opuścił miejsce zamieszkania w innym celu niż „zaspokajanie niezbędnych potrzeb związanych z bieżącymi sprawami życia codziennego".
Sąd Rejonowy uznał go za winnego zarzuconego mu wykroczenia wypełniającego dyspozycję art. 54 Kodeksu wykroczeń w związku z § 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z 10 kwietnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii. Wymierzył mu karę nagany. Mężczyzna nie złożył sprzeciwu, a wyrok uprawomocnił się.
W kasacji RPO podnosi, że żaden przepis nie upoważniał rządu do wprowadzenia powszechnego zakazu przemieszczenia się. Jego zdaniem można było tylko nakazać określony sposób takiego przemieszczania.
