Radcowie chcą reformy swojej profesji

Obowiązująca [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=166508]ustawa z 1982 r.[/link], choć wielokrotnie nowelizowana, nie odpowiada już realiom – uważają władze korporacji.

Dlatego samorząd radcowski przygotował projekt nowych regulacji dotyczących ich profesji.

[srodtytul]Ile zostawić, ile zmienić[/srodtytul]

Zgodnie z założeniami radca prawny ma być wolnym zawodem zaufania publicznego. Projektodawcy nie myślą o zrównaniu radcowskich uprawnień zawodowych z adwokackimi.

– Nie chcemy wchodzić w kompetencje ministerialnego zespołu przygotowującego połączenie zawodów – wyjaśnia Arkadiusz Bereza, dziekan lubelskich radców i współautor projektu.

Również formy wykonywania zawodu mają być takie same jak dziś, a więc: umowa o pracę, umowa cywilnoprawna, kancelaria radcowska i radcowskie spółki osobowe.

[b]W środowisku rozważana jest też kwestia umożliwienia radcom działania w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. [/b]

Mówi się także o innym dyskusyjnym pomyśle: dopuszczenia do zakładania spółek z doradcami podatkowymi. Takie są oczekiwania części środowiska, w tym kancelarii z większych ośrodków, które w tych nowych formach widzą szanse na rozwój swojego biznesu.

Projekt nie zawiera autorskiego pomysłu na uregulowanie dróg dostępu do zawodu. Radcowie zdają się w tym na posłów, którzy pracują nad nowelizacją ustaw korporacyjnych.

Egzamin na aplikacje według projektu radcowskiego ma być, tak jak dziś, państwowym pisemnym testem z wiedzy prawniczej. Kwestią do dyskusji jest czas trwania aplikacji. Według Arkadiusza Berezy jej skrócenie jest konieczne, pytanie brzmi zaś: do trzech czy do dwóch lat. Aplikacja pozostałaby odpłatna i opierałaby się na systemie patronatu.

Szkolenie aplikantów ma być bardziej praktyczne, ale o tym przesądzi nie tyle ustawa, ile korporacyjny regulamin.

Radcowie nadal mieliby obowiązek przynależeć do samorządu zawodowego.

Projekt proponuje dać im natomiast prawo do informowania o swojej praktyce prawniczej. Z kodeksu etyki zawodowej do ustawy przeniesiony zostałby także wymóg doskonalenia wiedzy i umiejętności fachowych poprzez samokształcenie i udział w szkoleniach.

Interesującym pomysłem jest przewidziana (na wzór niemieckiej adwokatury) możliwość zdobycia przez radcę formalnego tytułu specjalisty w określonych dziedzinach prawa – po odbyciu przeszkolenia zgodnie z programem specjalizacji ustalonym przez ministra sprawiedliwości w rozporządzeniu.

[srodtytul]Dyscyplinarki do remontu[/srodtytul]

Najwięcej zmian dotyczyłoby postępowania dyscyplinarnego, które, zdaniem samych władz samorządu radcowskiego, dziś niedomaga z powodu źle rozumianej solidarności zawodowej, niewydolnych procedur oraz społecznego, a nie profesjonalnego charakteru. Radcowie proponują też wprowadzenie etatowych, zamiast społecznych, rzeczników dyscyplinarnych (oskarżycieli) z biurami i urzędnikami do pomocy, którzy na trzyletnią kadencję zawieszaliby praktykę w zamian za płacę równą wynagrodzeniu sędziego sądu apelacyjnego. Procesy dyscyplinarne byłyby jawne. Proponowany jest też nowy rodzaj kary: pieniężnej – w wysokości od jednej do trzydziestu rocznych składek samorządowych.

Jeden z wariantów projektu przewiduje, że sądy dyscyplinarne w pierwszej instancji pozostaną korporacyjne, natomiast w drugiej orzekałyby składy z udziałem sędziów sądów państwowych.