Stanowisko Departamentu Prawnego w Głównym Inspektoracie Pracy (GPP- 471/ 4560-741 /08/PE)

Departament Prawny Głównego Inspektoratu Pracy uprzejmie informuje, iż zgodnie z art. 67[sup]5[/sup] § 1 i 2 kodeksu pracy telepracownikiem jest pracownik, który wykonuje pracę regularnie poza zakładem pracy z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną i przekazuje wyniki pracy, w szczególności za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.

Zgodnie zaś z art. 2 pkt 5 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=166837]ustawy z 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczna (Dz.U. z 2002 r., Nr 144, poz. 1204 z późn. zm.)[/link] środkami komunikacji elektronicznej są rozwiązania techniczne, w tym urządzenia teleinformatyczne i współpracujące z nimi narzędzia programowe, umożliwiające indywidualne porozumiewanie się na odległość przy wykonywaniu transmisji danych między systemami teleinformatycznymi, a w szczególności pocztą elektroniczną.

Z kolei system teleinformatyczny to zespół współpracujących z sobą urządzeń informatycznych i oprogramowania, zapewniający przetwarzanie i przechowywaniem, wysyłanie i odbieranie danych przez sieci telekomunikacyjne za pomocą właściwego dla danego rodzaju sieci urządzenia końcowego w rozumieniu ustawy z 21 lipca 2000. r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2001 r., Nr 73, poz. 852 z późn. zm.).

Można więc w oparciu o przyjętą w kodeksie legalną definicję telepracy i telepracownika wyróżnić następujące, szczególne cechy pracy takiego pracownika polegające na:

- świadczeniu pracy regularnie poza zakładem pracy,

- z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej,

- przekazywaniu wyników pracy pracodawcy zwłaszcza za pośrednictwem takich środków.

Ustosunkowując się do Pani pytania nie sposób nie uwzględnić w tym zakresie uzasadnienia projektu noweli wprowadzającej do kodeksu pracy regulacje związane z telepracą. Wskazano w nim bowiem, że kryterium rozgraniczającym telepracę i klasyczny stosunek pracy jest sposób rozliczania się przez pracownika z wykonanej pracy poprzez środki komunikacji elektronicznej. Wszakże w treści art. 675 § 2 kodeksu pracy posłużono się zwrotem "w szczególnośći", który sugeruje, że rozliczanie się z wyników pracy nie musi następować wyłącznie drogą elektroniczną, to nie mniej jednak taka forma powinna zdecydowanie przeważać przy tego rodzaju pracy.

Takie zresztą jest ratio legis wprowadzonych przepisów o telepracy, gdzie znaczenie decydujące ma sposób wykonywania pracy z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. [b]Predestynowana do tego jest więc zwłaszcza praca twórcza, naukowa, czy koncepcyjna w takich specjalnościach jak dziennikarstwo, marketing, usługi prawnicze, tłumaczenia itd. Należy bowiem pamiętać, że telepraca związana jest ze szczególną organizacją pracy w firmie, co już samo w sobie nie pozwala na stosowanie jej do wszelkiego rodzaju stanowisk, z którymi wiąże się wykorzystywanie środków komunikacji elektronicznej.[/b]

W tym zakresie Departament Prawny podtrzymuje swoje [link=http://www.rp.pl/artykul/160305,160308_Stanowisko_Departamentu_Prawnego_w_Glownym_Inspektoracie_Pracy_nadeslane_7_listopada_2007__GPP_401_4560__07_PE_.html]stanowisko z dnia 1 listopada 2007 r. (GPP-401-4560-/07/PE)[/link], w którym wskazano, że dopuszczalność zatrudnienia przedstawiciela handlowego (świadczącego pracę regularnie poza siedzibą pracodawcy) w formie telepracy zależy od tego, czy praca wykonywana jest z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.

Jeśli bowiem zadania tego pracownika obejmują np. poszukiwanie klientów firmy drogą elektroniczną, czy też z wykorzystaniem telefonu albo sprzedaż produktów pracodawcy za pośrednictwem sieci internetowej, to należy przyjąć, że zatrudnienie tego pracownika w formie telepracy jest prawnie dopuszczalne. Inaczej będzie jednak w przypadku typowych przedstawicieli handlowych, których praca polega na pracy w terenie i wyjazdach do klientów pracodawcy, czy poszukiwaniu potencjalnych klientów w formie kontaktów bezpośrednich. [b]Takie świadczenie pracy, zdaniem Departamentu, nie może być uznane za wykonywanie jej z wykorzystywaniem środków komunikacji elektronicznej, gdyż jej istotą jest budowanie osobistych relacji z dotychczasowymi i potencjalnymi klientami. Tym samym praca ta nie może być świadczona w formie telepracy.[/b] Nie zmienia tego również fakt przekazywania do siedziby pracodawcy drogą elektroniczną codziennych raportów np. o ilości odbytych spotkań, czy przyjętych zamówień, ponieważ nie jest to zmaterializowany wynik ich pracy, a raczej swoiste sprawozdanie z wykonanych zadań.