Departament Prawa Pracy informuje, że podstawę ustalania wysokości dodatku do wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych wynikających z przekroczenia tygodniowej normy czasu pracy stanowi art. 151 [1] k.p. W myśl niego za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym pracownikowi przysługuje, oprócz normalnego wynagrodzenia, dodatek w wysokości 100 proc. wynagrodzenia (§ 2).
Wynagrodzenie stanowiące podstawę obliczenia tego dodatku obejmuje wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagrodzenia - 60 proc. wynagrodzenia (§ 3).
Przy ustalaniu tej należności dla pracowników otrzymujących wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania, określonego stawką miesięczną, wynagrodzenie za jedną godzinę ustala się, dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu (§ 4a rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy, DzU nr 62, poz. 289 ze zm.).
Stwierdzenie pracy w godzinach nadliczbowych z tytułu przekroczenia przeciętnej normy tygodniowej oraz ustalenie liczby godzin, za które pracownikowi przysługuje dodatek, następuje z upływem obowiązującego pracownika okresu rozliczeniowego. Dlatego - zdaniem departamentu - w przypadku trzymiesięcznego okresu rozliczeniowego, w celu ustalenia wynagrodzenia za jedną godzinę, należałoby miesięczną stawkę wynagrodzenia podzielić przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w ostatnim miesiącu okresu rozliczeniowego.
Jednocześnie informujemy, że departamentowi są znane trudności interpretacyjne, występujące w praktyce na tle obecnego stanu prawnego dotyczącego wysokości dodatku do wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, wynikających z przekroczenia przeciętnej normy tygodniowej. W celu ich wyeliminowania problem jest szczegółowo analizowany i poszukuje się rozwiązań legislacyjnych w kierunku ułatwienia prawidłowego ustalania kwot tych należności pracowniczych.
