Polska młodzież stawia na rodzinę

Michał Sutryk i Anna Juszczyńska kończą w tym roku studia w Warszawie. Wkrótce zamierzają się pobrać i założyć rodzinę.

– Małżeństwo będzie ukoronowaniem naszego związku – mówią zgodnie. Ślub będą zawierać w kościele. – Ze względu na tradycję, w jakiej zostaliśmy wychowani, i nasze przekonania religijne to naturalne rozwiązanie – dodają.

[srodtytul]Jeśli ślub, to kościelny[/srodtytul]

Podobnie myśli większość Polaków w ich wieku. Z sondażu, który dla "Rzeczpospolitej" przeprowadziła GfK Polonia, wynika, że prawie 80 procent osób w wieku 18 – 26 lat uważa, że małżeństwo ma i będzie mieć duże znaczenie. Niemal identyczne wyniki uzyskał o. prof. Leon Dyczewski, socjolog z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który w latach 2004 – 2005 badał wyobrażenia młodzieży o małżeństwie i rodzinie. Młodzi Polacy są stali w swych opiniach.

– Zawsze najbezpieczniej czuliśmy się w towarzystwie bliskich. Małżeństwo i rodzina to, po zdrowiu, najważniejsze wartości udanego życia – komentuje prof. Janusz Czapiński, psycholog społeczny z Uniwersytetu Warszawskiego.

– Małżeństwo jest gwarantem stabilności nawet w niestabilnych czasach. Osoby wchodzące w dorosłość mają te same priorytety – marzą, aby osiągnąć sukces zawodowy i jednocześnie mieć z kim go dzielić – uważa Beata Banasiak-Parzych, socjolog rodzinny.

Co piąty ankietowany twierdzi, że małżeństwo to przestarzała instytucja. Według Banasiak-Parzych dla tej mniejszości prawdopodobnie ważniejsze jest, aby być w udanym związku, dlatego małżeństwo może się wydawać czymś zbędnym.

Zdecydowana większość (82 procent) młodych Polaków uważa, że ślub kościelny jest potrzebny i ważniejszy od ślubu cywilnego.

– Uroczystość w kościele, przysięganie sobie miłości przy całej rodzinie nie mogą się równać podpisaniu kilku papierków w urzędzie, po których staje się "parą młodą" – uważa Michał Sutryk.

Jak pokazują badania, zdecydowana większość ankietowanych – ponad 80 procent – chce też mieć dzieci. Najlepiej dwójkę. Mniej więcej tyle samo – po kilkanaście procent osób – chce mieć jedno dziecko lub troje dzieci.

Pięć lat temu rodzina pięcioosobowa była znacznie popularniejsza (22 proc.) od modelu dwa plus jeden, który wskazywało niespełna 5 procent badanych.

– Może to odzwierciedlać pewien niepokój o status materialny rodziny, co wynika z niedawnych zawirowań związanych z kryzysem ekonomicznym – komentuje Banasiak-Parzych.

[srodtytul]Rozwód drogą na skróty[/srodtytul]

Mimo przywiązania do ślubów religijnych wśród młodzieży panuje powszechne przyzwolenie na rozwód. 94 proc. badanych akceptuje taki koniec nieudanego małżeństwa, którego Kościół nie uznaje. – Dopuszczanie rozerwalności małżeństwa jest niezrozumieniem jego istoty, dowodem na brak dojrzałości człowieka – uważa ks. dr Tomasz Gierałtowski, oficjał Sądu Metropolitalnego Białostockiego, gdzie rozpatrywane są sprawy o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Ale podkreśla, że Kościół nie wymaga od małżonków, by na siłę byli razem, gdy np. mąż znęca się nad żoną i dziećmi.

Wśród ważnych powodów, które mogą być wystarczającą przyczyną rozwodu, młodzi Polacy wymieniają najczęściej przemoc (81 proc. wskazań), niewierność (41 proc.) i uzależnienia (24 proc.).

Mniejsze znaczenie mają m.in. brak miłości, kłótnie i oddzielne życie. Do tej listy dr Maria Gdowska-Wilińska, terapeuta rodzinny z Warszawy, dodaje jeszcze nieumiejętność komunikowania się i rozwiązywania konfliktów.

– Ludzie często nie potrafią ze sobą rozmawiać. Zdarza się nawet, że inaczej niż partner rozumieją te same słowa – zauważa dr Gdowska-Wilińska.

Jej zdaniem rozwód jest bardzo często drogą na skróty.

– Brak czasu, poświęcenia uwagi drugiej osobie, wzajemnej cierpliwości powodują, że, zamiast się uczyć wspólnego życia, młodzi ludzie idą na łatwiznę, czyli się rozwodzą – mówi warszawska terapeutka.

Z badań wynika, że jeszcze pięć lat temu kłótnie i trudne problemy były dla młodzieży dwukrotnie ważniejszym powodem do rozwodu.

– Być może skłócone małżeństwa coraz chętniej korzystają z rozrastającej się w ostatnim czasie sieci instytucji poradnictwa rodzinnego – zastanawia się dr Gdowska-Wilińska.

W ciągu pięciu lat przybyło też (z 34 do 52 procent) zwolenników zrównania w prawach par bez ślubu z małżeństwami.