Czy biel i czerwień są w modzie?

Andrzej Bebłowski:

Istotnie, mam wrażenie, że w ostatnich latach barwy narodowe przeżywają swoisty renesans. Spora w tym zasługa państwa, które ustanowiło Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Ale nie tylko.

Z czego to zatem wynika?

W czasach Polski Ludowej władza biało-czerwoną flagę tolerowała, ale raczej bez entuzjazmu. Równie ważny, jeśli nie ważniejszy, był czerwony robotniczy sztandar. Kiedy jednak przychodziło do państwowych świąt, w miastach flagi pojawiały się w ogromnych ilościach, aż do przesytu. Wystarczy wspomnieć zespawane z metalowych rurek kosze, w których zatykane były całe ich naręcza. To czysto komunistyczny wymysł, na Zachodzie kompletnie nieznany. Flagi szorowały po ziemi, brudziły się, co kłóciło się z wszelkimi zasadami. Ludzie nie mogli eksponować barw narodowych, kiedy chcieli, lecz tylko wówczas, gdy im na to pozwalało państwo. Z jednej strony biało-czerwona flaga kojarzyła się z patriotyzmem, niepodległościowym podziemiem, z drugiej jednak trudno ją było oddzielić od oficjalnej propagandy. Po 1989 r. sytuacja radykalnie się zmieniła. Biało-czerwony renesans nastąpił jednak później. I duża w tym zasługa zarówno nowego ustroju gospodarczego, jak i sportu.

Krótko mówiąc – kibiców...

Tak jest. Proszę spojrzeć, jak w ostatnich latach zmienił się sposób dopingowania narodowej drużyny – nie tylko biało-czerwone flagi, ale też koszulki, szalki, czapeczki, kapelusze, nawet peruki. Oczywiście to moda napędzana przez samych producentów, jednak ich propozycje musiały kiedyś trafić na podatny grunt. Sprowadzanie mody na biało-czerwone barwy do sportu i kibicowania byłoby rzecz jasna uproszczeniem. Szczegółowe rozważania zostawmy jednak socjologom. Ja chciałbym zwrócić uwagę na inną rzecz – zalew gadżetów w narodowych barwach sprawia, że zapominamy o ściśle określonych zasadach, które bezwzględnie powinny być przestrzegane.