Prawyborcze starcie partyjnych kolegów

Zamiast dziennikarzy – partyjni konferansjerzy: Joanna Mucha i Sławomir Nowak. Pytania – tylko wcześniej wybrane przez Klub Platformy. W kuluarach żona szefa MSZ Anne Applebaum. Obok niej m.in. szef Klubu PO Grzegorz Schetyna i rzecznik rządu Paweł Graś.

Tak wczoraj o 13 w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego rozpoczęła się godzinna debata polityków PO, którzy rywalizują, by zostać oficjalnym kandydatem partii w wyborach prezydenckich. Wynik prawyborów partia ogłosi 27 marca. Jej członkowie mogą oddać głos, przesyłając do 25 marca e-mail do centrali PO. W podjęciu decyzji miało im pomóc starcie kandydatów.

Do przygotowania debaty PO wynajęła prywatną firmę producencką ATM – wynika z nieoficjalnych informacji. To ona udostępniała sygnał transmisyjny telewizjom.

Słowne potyczki między Bronisławem Komorowskim a Radosławem Sikorskim podzielone były na trzy rundy. Pierwsza dotyczyła polityki zagranicznej, druga – spraw bieżących, trzecia – wizji prezydentury. W tematyce zagranicznej kandydaci odpowiadali na trzy pytania, w pozostałych na dwa.

Najpierw jednak mieli czas na swobodną wypowiedź. Wygłaszając ją, obaj często zaglądali do kartek.

– Mamy dziś nową Polskę. Chciałbym pokazać światu to, co już osiągnęliśmy, i to, co jeszcze razem zbudujemy – zachęcał Sikorski.

– Polacy potrzebują prezydentury, która łączy, a nie dzieli – dowodził Komorowski.

Pierwsze pytanie dotyczyło współpracy prezydenta z rządem. Politycy odpowiadali, jak sobie wyobrażają kohabitację i kto będzie reprezentował Polskę za granicą, jeśli któryś z nich zostanie prezydentem.

– Nigdy nie będę walczył o krzesło w Brukseli – zapewniał Komorowski. Choć przyznał, że to, kto pojedzie na unijny szczyt, chciałby uzgadniać z rządem.

Sikorski zapowiedział, że jako prezydent chciałby uczestniczyć w szczytach NATO i ONZ.

Obaj opowiedzieli się za uszczupleniem obsady Kancelarii Prezydenta, jednocześnie krytykując urząd Lecha Kaczyńskiego. Zdaniem Sikorskiego obecnie Kancelaria jest „rozdęta”, bo pracuje w niej „kilkuset urzędników”. Z kolei Komorowski zastanawiał sie, po co prezydentowi tyle ośrodków wypoczynkowych.

Ale nie obyło się też bez wzajemnych uszczypliwości. – Szefem mojej Kancelarii na pewno nie będzie Janusz Palikot – tak Sikorski podkreślał bliskie związki kontrowersyjnego posła z rywalem.

Marszałek Sejmu nie pozostał mu dłużny. Wytknął szefowi MSZ znajomość z byłym liderem LPR Romanem Giertychem.

– Prezydent powinien pojechać do Brukseli i potrafić nawiązać kontakt z nowym przewodniczącym Rady Europejskiej – mówił Sikorski, sugerując, że rywal nie najlepiej poradzi sobie na europejskich salonach.

Komorowski ripostował: – Z szefem RE mam kontakt znakomity, także na gruncie towarzyskim.

Padły też pytania o bezpieczeństwo państwa. Obaj politycy zapewniali, że nie zgodziliby się na obcięcie pieniędzy z budżetu państwa na obronność.

Zgodni byli też w sprawie ograniczenia kompetencji prezydenta. PO chce to uzyskać nowelizacją konstytucji.

– Weto jest za silne, prezydent powinien pozwolić rządzić rządom – argumentował Sikorski. Komorowski aluzyjnie do obecnego prezydenta przestrzegał przed ryzykiem, jakie niesie stosowanie weta „w sposób nieuzasadniony, szkodliwy dla Polski”.

Pytani o stosunek do kary śmierci i aborcji obaj kandydaci zgodnie opowiedzieli się za utrzymaniem obecnych przepisów.

Sikorski nie uniknął wpadki. – Jeden z naszych królów, bodajże Władysław IV, powiedział: „nie jestem królem sumień waszych”, więc uważam, że są to sprawy, w których partyjni liderzy nie powinni narzucać dyscypliny – powiedział.

Słowa te wygłosił król, ale Zygmunt August.

[ramka]Opinia

[b]prof. Wojciech Cwalina, Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej:[/b]

Ta debata ma się nijak do standardowych debat, które w kampanii w Polsce już oglądaliśmy. Kandydaci zgadzali się niemal we wszystkim.

Usłyszeliśmy ogólnikowo wyrażone wizje tego, jak prezydentura w przypadku każdego z polityków ma wyglądać. I wynika z nich, że ma wyglądać niemal tak samo. Punktem odniesienia jest dla nich obecna prezydentura, a oni mówią, że chcą realizować program PO.

Tak postawione pytania nie dawały możliwości wykazania różnic między politykami w ich poglądach i wizjach. Więcej dla widzów wynikałoby z odpowiedzi na pytania, np. jak będą się zachowywali jako ewentualni prezydenci, jeśli najbliższe wybory parlamentarne wygra PiS. Czy nadal będą chcieli ograniczać kompetencje prezydenckie, np. prawo weta?

Z kolei w materiale przedstawiającym kandydatów w części dotyczącej Radosława Sikorskiego bardzo sprytnie wyczyszczono przeszłość szefa MSZ. Powiedziano, że był ministrem w wielu rządach, ale nie powiedziano w jakich.

Więcej szczegółów, co nie znaczy, że konkretów, było w wypowiedziach Sikorskiego. Natomiast dużo swobodniej zaprezentował się Komorowski. Ale ta debata nie zmieni zasadniczo decyzji członków Platformy.

[i]not. dok[/i][/ramka]

[ramka]Opinia

[b]prof. Piotr Pawełczyk, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu:[/b]

To, co widzieliśmy, to rywalizacja pozorna. Debata kandydatów Platformy w niewielkim stopniu przypominała prawdziwą debatę wyborczą. Stopień konkurencyjności, który pojawiał się podczas wypowiedzi, był bardzo niski. Padło kilka uszczypliwości ze strony Bronisława Komorowskiego, co o tyle zaskakuje, że wcześniej występowały one raczej w wypowiedziach Radosława Sikorskiego.