Bez druku się nie obejdzie

[srodtytul]Już przy zakładaniu firmy[/srodtytul]

Do pierwszego zetknięcia z urzędowymi drukami dochodzi na ogół już na etapie podejmowania działalności gospodarczej. Po pierwsze przedsiębiorca musi wystąpić o wpisanie go do rejestru podmiotów gospodarki narodowej. Wiąże się to z nadaniem mu numeru REGON. Aby do tego doszło, powinien złożyć wniosek w urzędzie statystycznym. Właściwy jest ten, w którego okręgu mieszka. O wpis wnioskujemy na formularzu RG-1. Nie ma znaczenia, czy będziemy działali samodzielnie pod własnym nazwiskiem, czy zakładamy wspólny biznes. Formularz jest zawsze ten sam. Potem aktualizujemy swoje dane w urzędzie skarbowym (załóżmy, że numer informacji podatkowej już mamy). Tu obowiązują już różne druki urzędowe. Jeśli będziemy prowadzili firmę sami, wypełniamy w tym celu formularz NIP-1. Jeśli zakładamy jakiś inny biznes (np. małą spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością), wypełniamy formularz NIP-2. Wreszcie, jeśli zamierzamy zostać wspólnikiem w spółce cywilnej czy jawnej, korzystamy z formularza NIP-3.

To jednak nie wszystko. Jeśli zamierzamy prowadzić działalność podlegającą VAT, co do zasady musimy zarejestrować się jako podatnik. Wyjątkowo tylko nie mamy takiego obowiązku, jeśli w zamyśle nasza firma będzie przedsięwzięciem niedużym. Ustawa przewiduje bowiem, że nie musi rejestrować się ten, kto przewiduje, że w danym roku nie przekroczy – proporcjonalnie do okresu działalności – 50 tys. zł obrotu. Do kwoty tej nie wliczamy podatku od towarów i usług. Proporcjonalnie, bo jeśli działalność rozpoczęliśmy już w trakcie roku podatkowego, owe 50 tys. mogliśmy skomasować przez kilka miesięcy. A to naszemu ustawodawcy nie w smak.

[ramka] [b]GPP>przykład[/b]

Przedsiębiorca rozpoczyna działalność 1 kwietnia, czyli wraz z drugim kwartałem roku kalendarzowego. 50 tys. zł mnoży zatem przez 3/4 (bo w tym roku zostały mu trzy kwartały działalności). Wychodzi, że nie może przekroczyć 37 500 zł obrotu.[/ramka]

Jednak nawet wtedy, gdy otwieramy małą firmę, nie obowiązuje nas żaden zakaz wystąpienia o rejestrację. Jeśli chcemy, możemy to zrobić. Naczelnik urzędu skarbowego zarejestruje nas wówczas jako „podatnika VAT zwolnionego”. Ten przymiotnik odróżniać nas będzie od osób zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”. Do rejestracji służy formularz VAT-R.

Zakończywszy formalności w urzędzie skarbowym, musimy jeszcze skontaktować się z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. Tu już bez formularzy nie da się nic zrobić. Rozpoczynający działalność gospodarczą mali przedsiębiorcy muszą złożyć tam na ogół przynajmniej druki ZUS ZUA (zgłoszenie do ubezpieczeń), ZUS ZZA (zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego) i ZUS ZFA (zgłoszenie/zmiana danych płatnika składek – osoby fizycznej).

[srodtytul]W czasie prowadzenia działalności[/srodtytul]

Kiedy firma ruszy, druki będą towarzyszyć jej niemal nieustannie. Deklaracje VAT najczęściej składane są na formularzu VAT-7. Przedsiębiorcy podlegający ubezpieczeniom społecznym – a także zatrudniający pracowników – będą musieli korzystać z wzorów obowiązujących w ZUS. Jeśli zaczną przetwarzać informacje o osobach fizycznych, na ogół będą musieli zarejestrować prowadzone przez siebie zbiory danych osobowych. Do tego też służy specjalny formularz ([link=http://www.giodo.gov.pl/]www.giodo.gov.pl[/link]).

Niewykluczone, że firma zostanie objęta jakimś badaniem statystycznym. Wtedy będzie zobowiązana do zapoznania się ze stosownymi formularzami ([link=http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xchg/gus]www.stat.gov.pl[/link]).

Formularze obowiązują też przy wykonywaniu obowiązków z zakresu ochrony środowiska. Dotyczy to zarówno sprawozdań, jak i opłat za korzystanie ze środowiska, recyklingowych itp.

[srodtytul]W sądzie też są[/srodtytul]

Prawdziwy wysyp urzędowych druków przeżywa ostatnio wymiar sprawiedliwości. Zaczyna się to już na etapie powstawania firmy. Pamiętajmy, że mały przedsiębiorca ma do wyboru nie tylko indywidualną działalność pod własnym nazwiskiem. Równie dobrze może zdecydować się na spółkę – np. jawną, partnerską czy nawet z o.o. W takiej sytuacji rejestrował go będzie nie urząd gminy, lecz sąd. Wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców (działającego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego, popularnie określanego skrótem KRS) musi złożyć na urzędowym druku. Jego rodzaj zależy od tego, jaką spółkę chce powołać do życia. Przykładowo, zawiązanie spółki jawnej zgłasza na formularzu KRS-W1, spółki z o.o. – na formularzu KRS-W3 itd. Stosowne druki będą wymagane także później, przy zgłaszaniu zmian.

Formularze są potrzebne również przy dochodzeniu roszczeń od kontrahentów. Chodzi tu przede wszystkim o tzw. postępowanie uproszczone. Dotyczy ono m.in. spraw o zapłatę wynikającą z umowy, jeśli wartość nie przekracza 10 tys. zł. W postępowaniu uproszczonym jest obowiązek skorzystania z urzędowego druku, przede wszystkim jeśli chodzi o pozew, odpowiedź na pozew, sprzeciw od wyroku zaocznego i wnioski dowodowe.

Bez formularzy coraz trudniej się obejść tym, którzy kupują nieruchomości i chcą ujawnić swą własność w księgach wieczystych. Wynika to stąd, że coraz więcej sądów w Polsce prowadzi księgi w systemie informatycznym. W takim przypadku wnioski o wpis należy składać na urzędowych drukach.

[ramka] [b]Gdzie szukać formularzy[/b]

- podatkowe – urzędy skarbowe ([link=http://www.mf.gov.pl/]www.mf.gov.pl[/link])