Dyrektywa nakłada na zakłady przede wszystkim o wiele większe wymogi kapitałowe oraz o rozszerza obowiązki informacyjne w zakresie bezpieczeństwa kapitałowego i zarządzania ryzykiem. Nakłada na firmy ubezpieczeniowe obowiązek urealnienia (podwyższenia) rezerw i środków własnych, regularnego przeprowadzania własnej oceny ryzyka i wypłacalności, wyceny aktywów według wartości godziwej, powołania biura audytu, a także publikacji - co najmniej raz do roku - raportu o ich sytuacji finansowej. Daje nadzorowi możliwość zastosowania tzw. „narzutu kapitałowego" w wypadku gdy profil ryzyka zakładu znacznie odbiega od założeń wymogów wypłacalności, lub gdy system zarządzania stosowany przez towarzystwo znacznie odbiega od standardów określonych w przepisach. Wprowadza też pojęcie kapitałowego wymogu wypłacalności (uwzględnia on wszystkie ryzyka prowadzonej działalności oraz tej działalności, która ma zostać podjęta w ciągu roku) oraz minimalnego wymogu kapitałowego (200 tys. euro dla „majątku", 3,2 mln euro dla „życia" i zakładów reasekuracji).
Projekt ustawy przewiduje m.in. wyłączenie zakładów ubezpieczeń uznanych przez organ nadzoru za „małe towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych" (mające poniżej 5 mln euro rocznego przypisu i 25 mln euro rezerw) z konieczności wykonywania niektórych obowiązków wynikających z Solvency II. Duże majątkowe TUW podpisując umowę zapewniającą pełną reasekurację portfela przeniosą jednocześnie obowiązki wynikające z dyrektywy na reasekuratora.
Trudniej będzie uzyskać zgodę na działalność ubezpieczeniową. Firma będzie musiała przedstawić nadzorowi dowody na posiadanie podstawowych środków własnych na pokrycie
nieprzekraczalnego dolnego progu minimalnego wymogu kapitałowego. Będzie musiała też udowodnić, że w przyszłości także będzie posiadać odpowiednie środki. Będzie musiała także przedstawić o wiele bardziej szczegółowy plan działalności, poszerzony o dokładne szacunki dotyczące kosztów i środków finansowych.
Poza tym organ nadzoru będzie mógł odmówić udzielenia zezwolenia jeśli nie uzna kwalifikacji znaczących akcjonariuszy spółek ubezpieczeniowych (posiadających ponad 10 proc. kapitału lub głosów na WZA) za odpowiednie do zapewnienia ostrożnego zarządzania zakładem.
