Robert Pietryszyn nie zagrzał długo fotela wiceprezesa największego polskiego ubezpieczyciela.Zgodnie z przewidywaniami został wybrany prezesem paliwowego Lotosu, w którym od 13 kwietnia pełnił on obowiązki szefa po odwołaniu wieloletniego prezesa Pawła Olechnowicza. Uznawany za zaufanego współpracownika ministra skarbu Dawida Jackiewicza, pełnił także rolę przewodniczącego rady nadzorczej w Lotosie.
Pietryszyn, który został nową twarzą PZU w styczniu, wcześniej szefował spółce Wrocław 2012 zarządzającej wrocławskim Stadionem Miejskim. Menedżer do 2005 roku należał do PiS, ale obecnie jest bezpartyjny.
Jak czytamy w jego oficjalnej nocie biograficznej uzyskał tytuł magistra nauk prawnych na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego. Jest ponadto absolwentem studiów Master of Business Administration (MBA) oraz Menedżerskich Studiów Podyplomowych „Zarządzanie firmą" - na Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu.
Karierę zawodową rozpoczynał jako pełnomocnik zarządu spółki Kronn sp. z o.o., gdzie w latach 2002 – 2004 zajmował się zarządzaniem ryzykiem finansowym – zakup wierzytelności, wykonywał czynności z zakresu reprezentacji (m.in. pozyskanie kilku dużych podmiotów). W latach 2004 – 2006 pełnił funkcję Konsultanta/Menedżera projektów w spółce PROFES Capital sp. z o.o., zajmował się bankowością inwestycyjną: restrukturyzacja przedsiębiorstw, transakcje przejęć, finansowanie (Polcolorit S.A.), zarządzanie kryzysowe. W roku 2006 Pietryszyn był zatrudniony jako Ekspert w PKO BP S.A., gdzie zajmował się optymalizacją pracy banku, restrukturyzacją kosztów. Jednocześnie, w tym samym roku pełnił funkcję członka zarządu ds. organizacji i strategii w spółce Dolfamex sp. z o.o.
W latach 2006 – 2008 związany z Grupą Kapitałową KGHM Polska Miedź S.A. W latach 2008 – 2011 prowadził działalność gospodarczą (usługi consultingowe), zajmował się doradztwem gospodarczym w zakresie restrukturyzacji obszarów biznesowych, doradztwem strategicznym, marketingiem. Od 2011 r. pełnił funkcję prezesa w spółce Wrocław 2012 sp. z o.o. (Stadion Wrocław), sprawował nadzór nad procesem inwestycyjnym (największa inwestycja w historii powojennego Wrocławia – 900 mln zł), strategią oraz działalnością operacyjną.
