Na te pytania postara się odpowiedzieć Katarzyna Fazan, teatrolożka i literaturoznawczyni wykładająca na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Specjalizuje się w twórczości Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Stanisława Wyspiańskiego, Tadeusza Kantora i Jerzego Grzegorzewskiego. Jest autorką książek, m.in. „Projekty intymnego teatru śmierci: Wyspiański, Leśmian, Kantor" wydanej w 2009 roku.
Podczas spotkania w Nowym Wspaniałym Świecie postara się udowodnić tezę, że najnowsza praktyka teatralna zdominowana jest przez problematykę cielesności. To, co fizyczne, somatyczne, miesza się z tym, co sztuczne i wirtualne. Nasze sceny zaludniają lalki, manekiny, ludzie-maszyny, a nawet postacie wykreowane za pomocą programu komputerowego.
Katarzyna Fazan przywoła słynną „Umarłą klasę" Tadeusza Kantora z 1975 roku i pokaże, że wykorzystane w spektaklu kukły miały swój rodowód w muzeum figur woskowych. Weźmie też pod lupę przedstawienia ostatnich lat, jak „Między nami dobrze jest" według tekstu Doroty Masłowskiej w reżyserii Grzegorza Jarzyny, w którym Metalowa Dziewczynka jest wytworem symulacji komputerowej.
Cały wykład zatytułowany będzie „Kody cielesności: akty, manekiny, zombi. Od Kantora do Jarzyny".
„Obrazy odczarowane w polskim teatrze nowoczesnym", wykład Katarzyny Fazan, Warszawa, Nowy Wspaniały Świat, ul. Nowy Świat 63, wstęp wolny, środa (27.04), godz. 19.
