Wiadomo, że w wyborach, których pierwsza tura zaczęła się w środę, a skończy w czwartek, startuje 13 kandydatów, sami mężczyźni. Wiadomo, że zwycięzca, którego zapewne poznamy po drugiej turze, w połowie czerwca, nie będzie miał tak wielkiej władzy jak obalony przez rewolucję w lutym 2011 r. Hosni Mubarak. Ale nie wiadomo, o ile mniej jej będzie miał, bo nowa konstytucja nie powstała, nie działa też komisja konstytucyjna. Została zbojkotowana przez liberałów i chrześcijan (dziesięć lub nawet kilkanaście procent ludności) obawiających się, że pełnię władzy uzyskają islamiści, zwycięzcy porewolucyjnych wyborów parlamentarnych.
– To niesamowite. Zawsze było wiadomo, że wygra Mubarak. Teraz nic nie wiadomo, a nawet w rodzinach toczyły się walki wyborcze. Moja żona i moje dzieci mieli swoich kandydatów, każdy innego niż ja. Choć żona wie, że mimo wszystko powinna zagłosować tak jak ja – mówi „Rz" Mohamed Ismail, zastępca redaktora naczelnego dziennika „Gomhurija", w czasach Mubaraka rządowego, a teraz podkreślającego swoją niezależność. Ismail popiera Amra Musę, jednego z trzech najważniejszych kandydatów obozu liberalnego, którego głównym wyznacznikiem jest sprzeciw wobec zwiększenia roli islamu.
Nie jest też jasne, czy kontrolę nad państwem oddadzą generałowie. Najwyższa Rada Sił Zbrojnych – czyli dwie dziesiątki dowódców z czasów Mubaraka z jego ministrem obrony marszałkiem Mohamedem Tantawim na czele – obiecała, że odda władzę nowemu prezydentowi, co pewien czas w mediach ktoś z ich otoczenia podaje, że zapewne tak się stanie. Ale stuprocentowej pewności nikt nie ma. Zwycięzca może im się nie spodobać. – Na pewno nie oddadzą, nie ma co liczyć na pokojowe przekazanie władzy – mówi mi przedstawiciel kairskiej klasy średniej.
Z kolei kontrolującym parlament islamistom – tym łagodniejszym związanym z Bractwem Muzułmańskim i antyzachodnim i antychrześcijańskim salafitom może się nie spodobać kandydat za bardzo kojarzący się z poprzednią władzą. Oprócz Amra Musy jest nim przede wszystkim Ahmed Szafik, generał i ostatni premier Mubaraka.
Po drugiej stronie na najsilniejszego kandydata wygląda Abdel Moneim Abul Fotuh, do niedawna czołowa postać w Bractwie Muzułmańskim, lekarz i wieloletni więzień polityczny. Wystąpił w zeszłym roku z Bractwa, bo nie miało ono jeszcze wówczas ambicji, by walczyć o najważniejszy urząd w państwie. Potem zmieniło zdanie, partię założoną przez Bractwo reprezentuje w wyborach Mohamed Mursi. A Abul Fotuh korzysta ze statusu niezależnego islamisty, mogą poprzeć go i radykalni salafici, których kandydata nie dopuściła komisja wyborcza, i część wielkomiejskich elit.
