Ostatni Rumun gasi światło

Przed zalewem imigrantów z najbiedniejszych państw Wspólnoty od tygodni ostrzegają tabloidy w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech. A partie skrajnej prawicy mają nadzieję, że dzięki temu zdołają poprawić swój wynik przed wiosennymi wyborami do Parlamentu Europejskiego: już teraz francuski Front Narodowy stał się w sondażach największym ugrupowaniem kraju.

Z powodu zniesienia ograniczeń w podejmowaniu pracy w Wielkiej Brytanii, Austrii, Niemczech, Francji, Hiszpanii, Holandii, Belgii, Luksemburgu i na Malcie (pozostałe kraje Unii uczyniły to już wcześniej), władze w Sofii i Bukareszcie wcale jednak nie otwierają szampana.

– To jest dla nas prawdziwy dramat – przyznał w środę ambasador Rumunii w Paryżu Bogdan Mazuru w telewizji BFM TV.

Podobnego zdania jest Komisja Europejska. W swoim najnowszym, listopadowym raporcie o kondycji ekonomicznej Unii wskazuje ona, że w przeciwieństwie do innych krajów Wspólnoty sytuacja na Bałkanach, zamiast się poprawiać, raczej się pogarsza.

Wyludnienie

– Poprawa koniunktury w Bułgarii będzie słaba w stosunku do innych nowych krajów członkowskich, bo znaczący spadek ludności spowodowany emigracją i starzeniem się społeczeństwa podcina potencjał wzrostu – piszą brukselscy eksperci. Ich zdaniem w tym roku bułgarska gospodarka będzie rosła w tempie zaledwie 1,5 proc., dwa razy wolniej niż polska. Niewiele lepsza jest sytuacja w Rumunii.

Od upadku komunizmu ludność Bułgarii skurczyła się z 9 do 7,5 mln osób. W tym czasie Rumunia straciła 4 miliony mieszkańców i ma ich teraz niewiele ponad 19 milionów. Przynajmniej 3 miliony mieszkańców obu krajów wyjechało na Zachód, przede wszystkim do bliskich kulturowo Włoch i Hiszpanii.

– Co gorsza, imigranci w 85 proc. nie ukończyli 40. roku życia. W Bułgarii pozostawiają więc nie tylko coraz mniej liczne społeczeństwo, ale także społeczeństwo coraz starsze –  mówi „Rz" Marco Incerti z brukselskiego Center for European Policy Studies (CEPS).

Teraz fala imigracji może jeszcze bardziej zyskać na sile. Wskazuje na to liczba Rumunów i Bułgarów, którzy wyjechali do Niemiec. Mimo że do tej pory obywatele obu krajów mogli pracować w RFN tylko w niektórych zawodach, osiedliło się ich tam już 360 tys. Władze w Berlinie spodziewają się, że po zniesieniu wszystkich restrykcji do tej grupy dołączy kolejne 180 tys. przyjezdnych. Z kolei londyński instytut Migration Watch przewiduje, że w ciągu pięciu lat w Wielkiej Brytanii na stałe osiedli się ?250 tys. Rumunów i Bułgarów.

– Tracimy najlepszych fachowców, których potrzebujemy na miejscu – tłumaczy ambasador Mazuru.

Przykładem są rumuńscy lekarze: od przystąpienia kraju do Unii w 2007 roku wyjechało ich na Zachód aż 13 tys., w tym 2,9 tys. do samych Niemiec. Aby powstrzymać falę emigracji, rząd postanowił w tym roku zwiększyć średnie uposażenie w służbie zdrowia o 100 euro miesięcznie. Na wiele to się jednak nie zda, bo przeciętny pracownik rumuńskiego szpitala będzie odtąd zarabiał nieco ponad 400 euro na miesiąc, co i tak pozostanie wielokrotnie mniejszym uposażeniem niż nad Renem. Równie dramatyczny jest odpływ fachowców w innych branżach rumuńskiej i bułgarskiej gospodarki, w tym w budownictwie i przemyśle maszynowym.

Niemcy zacierają ręce

Władze Niemiec, podobnie jak innych bogatych krajów Unii, choć oficjalnie nie wykazują entuzjazmu z powodu emigracji z obu krajów, doskonale zdają sobie jednak sprawę ze związanych z tym korzyści.