Wnioski będą badane jeszcze raz

W określonych sytuacjach stałe zasiłki mogą otrzymywać osoby niezdolne do pracy, lecz niepozostające w zatrudnieniu.

Pod rządami ustawy z 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej takie świadczenie mogło zostać przyznane ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji, polegającej na bezpośredniej, osobistej pielęgnacji i systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym, rehabilitacyjnym oraz edukacyjnym, jeżeli dochód rodziny nie przekraczał poziomu określonego w ustawie, a dziecko miało orzeczoną niepełnosprawność lub znaczny stopień niepełnosprawności.

Świadczenie to skasowała obecnie obowiązująca [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=547C2D9D52EF634ED8AECD7DD78A22F2?n=1&id=328904&wid=334592]ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.[/link] Analogiczne zostało bowiem wprowadzone przepisami ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych.

[srodtytul]Niezgodność z zasadą równości[/srodtytul]

Jednocześnie ustawa z 1 maja 2004 r. o pomocy społecznej wprowadziła regulację (art. 150), która stanowi, że do spraw wszczętych i niezakończonych stosuje się przepisy ustawy z 2004 r.

Zamieszczenie takiego przepisu w ustawie z 1 maja 2004 r. o pomocy społecznej spowodowało, że organ administracji publicznej, do stosunków prawnych, trwających w czasie od złożenia wniosku do wejścia w życie nowej ustawy, nie mógł stosować przepisu art. 27 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej z 1990 r.

Nie mógł też przyznać zasiłku stałego na podstawie nowych przepisów, bo te takiego świadczenia nie przewidywały. W konsekwencji organ był zmuszony postępowanie umorzyć jako bezprzedmiotowe.

Konsekwencją treści art. 150 ustawy z 2004 r. było pozbawienie osób, które spełniały wymagania ujęte w art. 27 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej z 1990 r., zasiłku stałego, a także uniemożliwiła tym osobom skorzystanie ze świadczenia pielęgnacyjnego w myśl ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Ostatecznie został też zaskarżony do [b]Trybunału Konstytucyjnego, który stwierdził wyrokiem z 30 października 2007 r.,[/b] że jest on niezgodny z konstytucją, gdyż jego treść godzi w konstytucyjną zasadę równości podmiotów wobec prawa (P 28/06).

Dlaczego? Przepis ten zróżnicował osoby w zależności od tego, czy decyzję ostateczną o przyznaniu świadczenia otrzymały przed 1 maja 2004, czy też nie. Osobom, które taką decyzję otrzymały do tej daty, zasiłek został wypłacony za okres od dnia złożenia wniosku do 30 kwietnia 2004 r. Po tej dacie otrzymały świadczenie pielęgnacyjne.

Natomiast osoby, które takiej decyzji nie otrzymały, zostały pozbawione zarówno zasiłku, jak i świadczenia pielęgnacyjnego przyznawanego na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych.

[srodtytul]Wznowienie z urzędu[/srodtytul]

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego spowodowało, że ustawodawca musiał swój błąd naprawić. Dokonał tego, wydając nowelizację [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=333415]ustawy o pomocy społecznej. Została ona uchwalona 24 września, a weszła w życie 16 grudnia 2009 r. (DzU nr 202, poz. 1551).[/link]

Art. 2 ustawy stanowi, że właściwy organ (będzie to gminny ośrodek pomocy społecznej) prowadzi postępowanie z urzędu w stosunku do osoby, która złożyła wniosek o przyznanie zasiłku stałego i do 30 kwietnia 2004 r. nie uzyskała ostatecznej decyzji w tej sprawie. Ponadto stanowi, że organ ten rozpatruje sprawę w oparciu o stan faktyczny istniejący w dniu złożenia wniosku o przyznanie zasiłku stałego.

Dlaczego? Wynika to z faktu, że strona zainteresowana uzyskaniem zasiłku stałego złożyła już stosowny wniosek wraz

z wymaganą dokumentacją. W konsekwencji to na organie spoczywać będzie obowiązek ponownego przeprowadzenia postępowania dowodowego i należytego poinformowania strony o jego wynikach.

[srodtytul]Na zasadach sprzed pięciu lat[/srodtytul]

Zasadność złożonego wniosku za każdym razem organ będzie badał indywidualnie. Zróżnicowany będzie również okres, na jaki zostanie przyznany zasiłek stały. Przy przyznaniu zasiłku stałego organ powinien kierować się faktem, czy osoba, której należy się zasiłek, pobierała świadczenie pielęgnacyjne według [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=BCC637D726A13158045E91456445ADB8?id=182545]ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych. [/link]

Do osób, którym zostanie przyznany zasiłek stały, będą miały również zastosowanie przepisy art. 58 ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Zastosowanie takiego rozwiązania ma na celu zachowanie analogicznego mechanizmu, jaki miał zastosowanie wobec osób, które otrzymały ostateczną decyzję w sprawie przyznania zasiłku stałego przed 1 maja 2004 r.

[ramka][b]Należy się 406 zł miesięcznie[/b]

Wypłata dodatkowych świadczeń ma zostać sfinansowana z budżetu państwa, ze środków przeznaczonych na wypłatę świadczeń z pomocy społecznej. Pieniędzy na ten cel nie powinno zabraknąć, ponieważ liczba spraw, które wymagają ponownego rozpatrzenia, nie jest znaczna.