NSA doszedł do takiego wniosku rozpatrując sprawę nieważności uchwały podjętej przez zgromadzenie Samorządowego Chorzowsko-Świętochłowickiego Związku Wodociągów i Kanalizacji w Chorzowie. Do tej pory taką linię orzeczniczą zaprezentowały wojewódzkie sądy administracyjne w Szczecinie (sygn. akt II SA/Sz 118/12) oraz Lublinie (sygn. akt III SA/Lu 106/10 i III SA/Lu 732/11) .
Wojewoda na skutek kontroli nadzorczej uchwały, w sprawie ustanowionych diet dla członków zgromadzenia, postanowił zaskarżyć ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
W uzasadnieniu podniósł, że zgromadzenie związku jest organem stanowiącym i kontrolnym w zakresie przekazanych mu przez gminy zadań, zatem z pozoru powinny znaleźć wobec niego zastosowanie wszystkie przepisy ustawy dotyczące rady gminy, również te dotyczące diet. Zwrócił jednak uwagę na to, iż w skład zgromadzenia wchodzą wójtowie gmin uczestniczących w związku oraz radny albo zastępca wójta, o ile rada gminy uczestniczącej w związku powierzy mu reprezentowanie gminy w związku. Zatem do składu zgromadzenia nie wchodzą radni w rozumieniu ustawy o samorządzie gminnym, ale członkowie zgromadzenia.
Wojewoda przedstawił pogląd, że członkowie związku nie są radnymi, co potwierdza ustawa posługując się pojęciem "członek zgromadzenia", a nie "radny zgromadzenia".W jego ocenie zapis art. 25 ust. 4 ustawy o samorządzie, który był podstawą do podjęcia uchwały w sprawie diet przysługujących członkom związku międzygminnego nie ma w sprawie zastosowania. Dodał, że co prawda diety członkom nie przysługują, ale zwrot kosztów podróży byłby uzasadniony.
W odpowiedzi na skargę związek przedstawił pogląd, że do gospodarki finansowej związku międzygminnego stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce finansowej gmin. Jego zdaniem taka konstrukcja potwierdza kompetencję zgromadzenia do podejmowania uchwał z zakresu gospodarki finansowej (wydatków związku związanych z jego funkcjonowaniem), w tym diet dla członków związku.
