Wezwanie Izby Dyscyplinarnej SN do zaprzestania uchylania immunitetów sędziowskich to ewidentna próba wpisania tej sprawy w obecny spór o powiązanie funduszy strukturalnych z praworządnością. Komisja Europejska robi nagły zwrot w najbardziej gorącym okresie politycznym, kiedy ważą się losy polskiego i węgierskiego weta w sprawie praworządności.
W październiku ubiegłego roku na jej wniosek Trybunał Sprawiedliwości UE wydał postanowienie zabezpieczające, które ograniczyło działanie Izby Dyscyplinarnej SN. W efekcie toczące się przed nią postępowania dyscyplinarne wobec sędziów zostały zawieszone, a nowe trafiają do szuflady. Izba sądzi jednak nadal w sprawach niesędziowskich, np. adwokatów czy radców prawnych, a także sędziów w sprawach immunitetowych, które traktowane są jako karne. Te wymykają się zabezpieczeniu wydanemu przez TSUE, jak np. głośna sprawa Igora Tulei.
Czytaj także: Sędzia Igor Tuleya nie uzna decyzji Izby Dyscyplinarnej SN
Nie wiadomo, czy taki zakres zabezpieczenia był intencją TSUE, czy też niedopatrzeniem, ale tak odczytują go władze Sądu Najwyższego. Pozwalają izbie działać, mimo zastrzeżeń środowiska sędziowskiego, polityków opozycji w Polsce i Parlamencie Europejskim.
Tymczasem stanowisko polskiego rządu i SN w tej sprawie wzmocniła dość nieoczekiwanie wiceszefowa Komisji Europejskiej Věra Jourová. Kilka miesięcy temu w wywiadzie dla „Rzeczpospolitej" przyznała, że Bruksela nie może interweniować w sprawach takich jak sędziego Tulei, gdyż zabezpieczenie TSUE go nie dotyczy.
Teraz Komisja Europejska chce dołączyć tę sprawę do sporu z Polską, wystosowując apel, który może zakończyć się kolejną skargą do TSUE. Byłaby to trzecia sprawa, po skardze na Izbę Dyscyplinarną i tzw. ustawę kagańcową. W tym przypadku jednak nietrudno o wrażenie, patrząc na kontekst wydarzeń i toczący się spór o sondaże, że ta sprawa jest traktowana instrumentalnie przez brukselskich urzędników, którzy chcą mieć kolejne argumenty w sporze o praworządność z rządem w Warszawie.
