Księcia Adama Czartoryskiego Chopin znał od dziecka, bo już jako siedmiolatek koncertował w warszawskich salonach jego rodziny. W Paryżu był częstym gościem Hotelu Lambert, centrum emigracyjnego życia, skupionego wokół księcia Adama. Brał udział w muzycznych patriotycznych wieczorach i to na nich poznał Adama Mickiewicza.
Z Franciszkiem Lisztem połączyły Chopina muzyka i przyjaźń. Przez kilka lat koncertowali wspólnie w Paryżu. To u przyjaciółki Liszta Fryderyk spotkał George Sand. Portret Sand pędzla Auguste'a Charpentiera zdradza przyczynę gwałtownej fascynacji kompozytora ekscentryczną pisarką. Wizerunek ten wbrew wszystkim stereotypom o emancypantkach pokazuje piękną zmysłową kobietę.
Na wystawie poznajemy także Warszawę i Paryż czasów Chopina. Nie tylko w malarskich obrazach, ale również z fotografii. Jedno ze zdjęć przedstawia plac Vendôme, gdzie znajdowało się ostatnie paryskie mieszkanie kompozytora. Możemy również zajrzeć do wnętrza tego mieszkania w finale prezentacji zatytułowanej "Legenda Chopinowska".
Francuski malarz Felix Joseph Barrias namalował śpiewaczkę przy pianinie przysuniętym do łoża umierającego Fryderyka. Historycy spierają się, czy to znana z pięknego głosu Delfina Potocka, czy może zakochana w kompozytorze Jenny Lind, szwedzka sopranistka. A może to tylko wymyślona scena, bo jak przekonują inni, Chopinowi w chwili śmierci nikt nie śpiewał…
Muzeum Narodowe wystawia obrazy, rzeźby, rysunki, fotografie przede wszystkim z polskich kolekcji, ale także wypożyczone z Luwru, Musée National Eugene Delacroix, Musée de la Vie Romantique i Musée Carnavalet w Paryżu, Dord-rechts Museum, Galerii Malarstwa w Oslo. Jeden z najbardziej znanych portretów Fryderyka Chopina, przedstawiający go jako wrażliwego intelektualistę, jest dziełem wybitnego holenderskiego malarza Ary Scheffera. Powstał w jego paryskiej pracowni za życia kompozytora.
