Od czasu transferu do Platformy gwiazdy lewicy Bartosza Arłukowicza stosunki między oboma partiami są wyjątkowo napięte. Przyczyniła się do tego także sytuacja w mediach publicznych, gdzie PO systematycznie przejmuje wpływy lewicy. Teraz grozi Sojuszowi odrzuceniem sprawozdania KRRiT za poprzedni rok, czyli de facto jej rozwiązaniem.

Zarekomendowały to ostatnio na wniosek polityków PO komisje kultury, senacka i sejmowa. W obu przypadkach argumentacja jest podobna: sprawozdanie należy odrzucić, bo w dużej mierze dotyczy ono działalności KRRiT poprzedniej kadencji (w jej skład wchodzili ludzie kojarzeni z PiS, LPR i Samoobroną), która zdaniem Platformy "była zajęta głównie robieniem polityki". Tłumaczenie jest całkowicie absurdalne, zważywszy że odrzucenie sprawozdania skutkowałoby rozwiązaniem obecnej KRRiT, którą przecież "w ramach odpolityczniania mediów publicznych" Platforma sama powołała.

Jednak rozwiązanie Krajowej Rady (aby do tego doszło, sprawozdanie KRRiT muszą odrzucić Sejm, Senat i prezydent) może na dłuższą metę okazać się dla PO opłacalne.  W ten sposób mogłaby się bowiem pozbyć z tego grona osób popieranych przez SLD, które napsuły jej krwi podczas wyłaniania władz TVP i Polskiego Radia (obecnie SLD ma w KRRiT dwa miejsca, przez co może blokować każdą jej decyzję). I powołać nową radę, gdzie znaleźliby się ludzie rekomendowani przez koalicję PO i PSL.

Ale scenariusz ten ma kilka słabości. Najważniejsza to reakcja prezydenta. Niekoniecznie może on chcieć odwoływać swoich nominatów (Jana Dworaka i Krzysztofa Lufta), z którymi łączą go bliskie stosunki koleżeńskie.

Teoretycznie dopuszczalna jest możliwość ich ponownego powołania do nowej KRRiT. Jednak odrzucenie sprawozdania byłoby zwłaszcza dla przewodniczącego Dworaka dużym ciosem i prestiżową porażką. Do tego dochodzi niepotrzebne zamieszanie tuż przed wyborami parlamentarnymi.