Decyzjami, którym nadano rygor natychmiastowej wykonalności, organy nadzoru sanitarnego nakazały ich adresatom: rodzicom i małoletniej córce, 14-dniową kwarantannę w miejscu zamieszkania. 7 marca 2020 r. dziewczynka miała mieć na zajęciach baletu bezpośredni kontakt z osobą, u której stwierdzono obecność koronawirusa. Powiatowy inspektor nadzoru sanitarnego przywołał wiele przepisów, na mocy których Covid-19 został uznany za chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną, powodującą obowiązek odbycia kwarantanny. Przepisy przewidują m.in., że osoby, które miały styczność z osobami zakażonymi koronawirusem, obowiązane są poddać się, poprzednio 14-dniowej, obecnie 10-dniowej kwarantannie.
Czytaj także:
Koronawirus: kwarantanna po powrocie z ferii w ciepłych krajach
W odwołaniu do wojewódzkiego inspektora nadzoru sanitarnego, a następnie w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skarżący zarzucił, że okres kwarantanny ustalono od 10 marca 2020 r., podczas gdy przepisy covidowe o obowiązkowej kwarantannie weszły w życie dopiero od 13 marca.
Nakaz miał podstawę prawną w ustawie z 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi – stwierdził sąd. W rozporządzeniach ministra zdrowia do tej ustawy choroba wywołana wirusem Covid-19 została uznana za powodującą obowiązek kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego.
Mimo takiej oceny WSA uwzględnił skargę i uchylił zaskarżone decyzje. Sąd zwrócił uwagę, że ustawa z 2008 r. wymienia kilka podstaw do nałożenia obowiązku kwarantanny. Inspektor sanitarny może ją nałożyć na osobę zakażoną lub chorą na chorobę zakaźną; podejrzaną o zakażenie lub chorobę zakaźną oraz na osobę, która miała styczność z osobami dotkniętymi chorobę zakaźną. Organy sanitarne nie podały jednak, który z ustawowych warunków uznały za podstawę decyzji o kwarantannie. Ogólnie stwierdziły jedynie, że adresat decyzji miał styczność z osobą chorą, w wyniku czego został narażony na zakażenie i konieczne jest poddanie go kwarantannie. Taką styczność 7 marca 2020 r. miała mieć córka, ale w uzasadnieniu decyzji nie podano, z kim była to styczność i kiedy nastąpiła. A wobec tego, od jakiej konkretnie daty należało ustalić obowiązek kwarantanny. Dlatego konieczne jest ponowne przeanalizowanie sprawy.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sygnatura akt: III SA/Gl 514/20
