Jak uniknąć opłat za leczenie za granicą

Urlopowicze, którzy planują wakacje za granicą, powinni pamiętać, że tam też wypadki chodzą po ludziach i może trzeba będzie skorzystać z pomocy lekarza lub szpitala. Na wypadek choroby lub np. złamania nogi warto się zatem zabezpieczyć.

Pomoże w tym Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Wydaje ją Narodowy Fundusz Zdrowia bezpłatnie w swoich oddziałach wszystkim ubezpieczonym.

Tylko publiczne

Karta pozwoli korzystać z zagranicznych placówek leczniczych należących do powszechnego systemu ochrony zdrowia. Za leczenie prywatne pacjent musi zapłacić z własnej kieszeni. Dokument będzie honorowany w krajach Unii Europejskiej oraz dodatkowo: w Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinie.

EKUZ gwarantuje Polakom taki sam koszyk świadczeń medycznych, jaki mają zapewniony obywatele państwa, w którym się znajdą. Nie oznacza to jednak, że zakres świadczeń wszędzie jest taki sam. Co więcej, w większości krajów europejskich obywatele nie tylko odprowadzają składkę zdrowotną, ale także dopłacają za każdorazową wizytę u lekarza czy pobyt w szpitalu.

Należy tu jednak zaznaczyć, że EKUZ nie daje turystom żadnych uprawnień, jeśli np. celem ich podróży nie jest wypoczynek, lecz głównie zaplanowane leczenie. NFZ zapłaci turyście tylko za koszty niezbędnego leczenia za granicą, gdy np. złamie nogę czy dozna zatrucia pokarmowego.

Aby dostać kartę, ubezpieczony musi złożyć do oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia specjalny wniosek. Jego wzór jest umieszczony na stronie internetowej NFZ: https://www.ekuz.nfz.gov.pl/wypoczynek/wniosek-ekuz.

eWUŚ pomaga

Wcześniej trzeba było jeszcze składać dowód na to, że płaci się składkę zdrowotną lub jest się członkiem rodziny osoby ubezpieczonej. Od półtora roku, od kiedy funkcjonuje eWUŚ, urzędnicy w NFZ sami mogą sprawdzić w elektronicznym systemie, czy osoba składająca wniosek jest ubezpieczona. NFZ zastrzega jednak, że na wypadek, gdyby było to niemożliwe, trzeba do wniosku o wydanie EKUZ dołączyć dowód ubezpieczenia. Czyli np. zaświadczenie od pracodawcy o odprowadzaniu składek ZUS RMUA. Z kolei osoby prowadzące działalność gospodarczą mogą dostarczyć do NFZ zaświadczenie z ZUS potwierdzające, że nie zalegają z zapłatą składek.

Dokumenty do NFZ

Najbliżsi osób ubezpieczonych powinni natomiast dołączyć do wniosku o EKUZ dokument zgłoszenia do ubezpieczenia członka rodziny, czyli druk ZUS ZCNA.

Dokumenty składa się osobiście albo przesyła pocztą (także elektroniczną) lub faksem.

Terminy ważności karty EKUZ są zróżnicowane i zależą od statusu ubezpieczonego. Kartę ważną najdłużej – aż pięć lat – dostaną emeryci. Osoby pracujące na etacie, prowadzące pozarolniczą działalność dostaną EKUZ ważny sześć miesięcy. Legitymację ważną mniej niż sześć miesięcy otrzymają kobiety w okresie ciąży lub porodu oraz dzieci i młodzież do 18. roku życia.

O EKUZ dwumiesięczną mogą się natomiast ubiegać bezrobotni zarejestrowani w urzędzie pracy, 90-dniowe potwierdzenie ubezpieczenia przysługuje zaś osobom, które na podstawie decyzji wójta lub burmistrza mają przyznane świadczenia z pomocy społecznej. Uwaga! Okres ważności EKUZ fundusz policzy od dnia złożenia dokumentów o jej wydanie.

Jeśli turysta zapomniał złożyć wniosek o wydanie karty, a potrzebuje za granicą opieki medycznej, powinien natychmiast skontaktować się telefonicznie lub faksem z oddziałem NFZ właściwym ze względu na swoje miejsce zamieszkania. Fundusz wystawi wówczas certyfikat zastępczy i dostarczy go zainteresowanemu pocztą lub faksem.

Gdy turysta w ogóle zapomniał przed wyjazdem wyrobić sobie EKUZ, a potem skontaktować się z NFZ, będąc w zagranicznym szpitalu, i tak może po powrocie do Polski wystąpić o pokrycie kosztów leczenia. Jeśli oczywiście zagraniczny szpital wystawił mu rachunek.

W tym celu musi złożyć do swojego oddziału NFZ wniosek o zwrot kosztów leczenia. Jego wzór zamieszczony jest na stronie internetowej NFZ: https://www.ekuz.nfz.gov.pl/wypoczynek/wniosek-ekuz.

Do wniosku trzeba dołączyć wszystkie rachunki wraz z dowodami zapłaty. Narodowy Fundusz Zdrowia ostrzega, że w razie braku choćby jednego z wymaganych dokumentów turysta musi się liczyć z odmową zwrotu poniesionych kosztów za dane świadczenie lecznicze.

W niektórych państwach, takich jak Belgia i Francja, o refundację kosztów turysta może wnioskować już na miejscu. Skoro jednak EKUZ nie zagwarantuje, że wszystkie niezbędne świadczenia za granicą są bezpłatnie, warto skorzystać jeszcze z ubezpieczenia komercyjnego.

Polisy turystyczne oferuje większość firm ubezpieczeniowych. W przeciwieństwie do EKUZ działają one także poza granicami UE czy państw należących do EFTA. Czyli przydadzą się turystom wyjeżdżającym do Turcji, Egiptu czy Tunezji. Koszt polisy dla całej rodziny na dwutygodniowe wakacje nie powinien przekraczać kilkuset złotych.

Nie wszystkie świadczenia medyczne są za darmo

Bułgaria

- Wizyta u lekarza, stomatologa  – ok. 1,80 BGN (lew bułgarski).

- Badania laboratoryjne – 2,00 BGN.

- Hospitalizacja w szpitalu z podpisaną umową z Bułgarską Kasą Chorych – ok. 3,60 BGN za dzień, do 10 dni w roku. Za kolejne dni, tj. jedenasty i kolejny, płaci BKCh. Dzieci do 18. r.ż. i kobiety w ciąży nie ponoszą kosztów dopłat. Koszty leków objętych refundacją przepisanych przez lekarza są pokryte w całości lub częściowo.

Chorwacja

- Osoby ubezpieczone muszą pokryć 20 proc. wartości kosztów świadczeń. Na przykład ubezpieczony jest obowiązany zapłacić 10 kun za usługę lekarza rodzinnego, ginekologa oraz dentystę.

- W Chorwacji są możliwe dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne. Osoby, które ich nie mają, muszą też ponosić częściowe koszty świadczeń. Nie dotyczy to tylko dzieci do 18. roku życia, które stale mieszkają na terenie Chorwacji.

Cypr

- Wizyta u lekarza ogólnego – 14,52 euro.

- Wizyta u specjalisty – 20,50 euro.

- Opłaty za leczenie szpitalne są uzależnione od kategorii oddziału. Wynoszą: 123,02 euro, 102,52 euro, 71,76 euro lub 205,03 euro za pobyt na oddziale intensywnej terapii.

- Ponadto szpitale pobierają opłatę 20,50 euro za dzień opieki medycznej.

Francja

- 22 euro – koszt wizyty u lekarza ogólnego oraz 25 euro – u lekarza specjalisty,  który zwraca francuska kasa chorych. Jeśli lekarz stosuje stawki wyższe niż ustalone w cenniku kasy, różnicę opłaca pacjent.

- Pacjent opłaca również każdorazowo  w placówce ryczałt w wysokości 1 euro, przy czym tej opłaty nie wnosi się, jeżeli w tej samej lecznicy w jednym dniu łączna suma ryczałtu przekroczyła 4  euro.