Zgodnie z ustawą o grach hazardowych do katalogu tych gier zaliczamy gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe, których wynik w szczególności zależy od przypadku, a warunki gry określa regulamin. Co jednak istotne, ten sam przepis (artykuł 2 ustawy) wskazuje już enumeratywnie, że grami takimi są m.in. black jack, baccarat oraz poker. Ten bardzo niefortunny zapis ustawy sprowadził na miłośników pokera olbrzymie problemy. Jak bowiem uznano w orzecznictwie, wymienienie tych gier jako przykładów gier hazardowych oznacza, że winny być za takowe uznawane zawsze, bez względu na to, czy spełniają przesłanki określone w zdaniu pierwszym przepisu (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego II GSK 714, wyrok NSA II GSK 87/07, wyrok WSA w Warszawie VI SA/Wa 1000/06).

Poza obrotem

Efektem takiej interpretacji przepisu było praktycznie wyeliminowanie pokera oraz pozostałych gier z obrotu. Skoro uznano, że zawsze są to gry hazardowe, to mogły być one urządzane tylko na zasadach określonych w ustawie o grach hazardowych. Abstrahując od opisywania całości obostrzeń przewidzianych w ustawie, wystarczy wspomnieć, że działalność w zakresie tych gier mogła być prowadzona wyłącznie w kasynie. Efektem takiej interpretacji było zejście pokerzystów do „podziemia".

Co pewien czas w prasie pojawiały się kuriozalne informacje o procesach ludzi, którzy umówili się na partię pokera (na drobne kwoty lub też dla samej satysfakcji). Należy zauważyć, że za urządzenie lub prowadzenie wbrew przepisom ustawy gry losowej – a więc i pokera – kodeks karny skarbowy przewiduje grzywnę do 720 stawek dziennych albo karę pozbawienia wolności do lat trzech, albo obie te kary łącznie (art. 107 § 1 k.k.s.). Efektem był m.in. paraliż pokera sportowego, którego federacja podejmowała aktywne działania mające na celu przywrócenie możliwości gry w pokera.

Wykładania wskazanego przepisu zmieniła się wskutek wydania wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny 10 września 2013 r. ( II GSK 1880/11). W tym postępowaniu NSA rozstrzygał, czy gra w pokera sportowego – opierająca się na identycznych zasadach jak Texas Hold'em Poker – jest grą hazardową. Jak słusznie zauważył sąd, „zgodnie z art. 2 ust. 1 powyższej ustawy o grach hazardowych, grami losowymi są gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe, których wynik zależy w  szczególności od przypadku, a warunki gry określa regulamin.

Kiedy hazard

Tym samym, aby daną grę uznać za losową, niezbędne jest  pełnienie trzech przesłanek łącznie: organizator oferuje nagrody rzeczowe lub pieniężne, wynik w szczególności zależy od przypadku, warunki gry określa regulamin. (...)Podkreślić również należy, że dopiero prawidłowe ustalenie powyższych okoliczności umożliwi dokonanie oceny, czy gra w pokera sportowego (Texas Hold'em) jest grą losową w rozumieniu ustawy, a więc czy wynik tej gry w szczególności zależy od tego elementu losowego".

Abstrahując od realiów faktycznych rozstrzyganej sprawy, należy podkreślić, że Naczelny Sąd Administracyjny w sposób jednoznaczny stwierdził, że o uznaniu poszczególnych gier za gry hazardowe (w tym wypadku pokera) nie decyduje ich nazwa oraz to czy zostały wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 1-11 ustawy, lecz czy podpadają pod definicję zawartą na wstępie tego przepisu – gra o wygrane pieniężne lub rzeczowe, których wynik w szczególności zależy od przypadku, a warunki gry określa regulamin. Zadaniem zaś organu jest właśnie rozstrzygnięcie tej kwestii. Mimo dość jasnego rozstrzygnięcia sprawy minister finansów (do którego zadań należy m.in. potwierdzanie, czy dana gra jest grą losową), do 2015 r. stał na stanowisku, że sama nazwa gry – poker – oznacza automatycznie, że jest to gra hazardowa.

Przypadek, regulamin i stawka

Aby ustalić, czy dana gra (poker) jest grą losową, należy najpierw stwierdzić, czy spełnia przesłanki określone w ww. przepisie. Przede wszystkim należy stwierdzić, czy jest grą zależną od przypadku. Jakkolwiek zdecydowana większość pokerzystów uznaje, że wynik gry nie zależy od przypadku, a od umiejętności (bo wygrać może gracz posiadający najgorsze karty dzięki odpowiedniej strategii), to jednak na gruncie opisanej powyżej regulacji, minister finansów nadal w interpretacjach uznaje pokera za grę zależną od przypadku.

Kolejną przesłanką uznania gry za hazardową jest fakt, że jej warunki określa regulamin – co do zasady gra w pokera odbywa się według określonych i jasnych zasad, a więc według „regulaminu". Pozostaje do rozpatrzenia przesłanka stawki, a więc tego, czy gra jest o wygrane pieniężne lub rzeczowe. Jeśli takich nagród nie ma, to nie mamy do czynienia z grą hazardową – a więc możemy już grać w pokera sportowo. Oczywiste jest również, że jeśli gra jest o pieniądze, będziemy mieć do czynienia z grą hazardową.

Niejasne jest jednak, co oznacza sformułowanie wygrane rzeczowe. Jakkolwiek nadal nie można zdefiniować tego pojęcia, to przydatna dla jego rozstrzygnięcia  jest decyzja ministra finansów z 5 lipca 2016 r. (PS3.6871.22.2016), gdzie stwierdzono, że gra, w której uczestniczy grają za pomocą atrap banknotów bądź wyłącznie na punkty, zaś nagrodami są dyplomy lub plastikowe puchary (o wartości czysto sentymentalnej), nie jest grą hazardową, albowiem nie ma w niej nagród rzeczowych. Nadmienić należy, że organ jednocześnie zastrzegł, że będzie tak tylko pod warunkiem, iż te atrapy banknotów, punkty, dyplomy oraz puchary nie będą wymieniane na środki pieniężne lub wartości materialne.

Autor jest radcą prawnym w Kancelarii Radców Prawnych i Adwokatów Roczniak Tokarczyk i partnerzy z Rzeszowa