Połączenie funkcji ministra sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego nastąpiło na mocy nowelizacji ustawy „Prawo o prokuraturze” z marca 2016 roku — połączono wtedy te stanowiska, utworzono także Prokuraturę Krajową, która zastąpiła Prokuraturę Generalną, zlikwidowano Krajową Radę Prokuratury oraz wojskowy pion organizacyjny prokuratury.
Jak podkreśla Ministerstwo Sprawiedliwości było to działanie, które całkowicie odebrało prokuratorze niezależność od organów władzy wykonawczej i ustawodawczej - Prokuratura stała się narzędziem w rękach ówcześnie rządzących, służyła władzy i realizacji celów politycznych, podkreślono w komunikacie resortu. Rozdzielenie funkcji ministra sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego ma stanowić pierwszy krok do przywrócenia niezależności prokuraturze oraz dać gwarancję wolności prokuratury oraz prokuratorów od przede wszystkim nacisków politycznych, ale także presji mediów i opinii publicznej.
Kandydaci na stanowisko Prokuratora Generalnego
Kandydata na Prokuratora Generalnego będzie mógł zgłosić m.in.: Prezydent RP, Marszałek Sejmu, grupa 35 posłów lub 15 senatorów, ale także grupa 200 prokuratorów w stanie czynnym lub grupa dwóch tysięcy obywateli. Zgłoszenia będą kierowane do Marszałka Sejmu, dodatkowo wszyscy kandydaci będą brać udział w przesłuchaniu publicznych organizowanym przez przywróconą Krajową Radę Prokuratury.
Każdy kandydat będzie musiał spełnić określone warunki, przede wszystkim będzie mógł to być wyłącznie prokurator w stanie czynnym, z co najmniej 20-letnim nieprzerwanym stażem na stanowisku prokuratora. Kandydat będzie też musiał wykazać, że w ciągu 10 lat bezpośrednio przed zgłoszeniem kandydatury nie wykonywał innego zawodu.
Jednym z obowiązków nowego Prokuratora Generalnego będzie składanie na ręce Sejmu i Senatu corocznego sprawozdania z działalności. Raport otrzymają także prezydent, premier, minister sprawiedliwości oraz Krajowa Rada Prokuratury.
