Zadaniem sierpniowej nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych (DzU nr 205, poz. 1212) było przede wszystkim wyeliminowanie nieścisłości interpretacyjnych w przepisach dotyczących przyznawania świadczeń pielęgnacyjnych. Wygląda jednak na to, że cel nie został osiągnięty.
Zmiana przepisów związana była również z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 2008 r. (sygn. P 27/07), który uznał za niezgodne z konstytucją przepisy przyznające prawo do tego świadczenia wyłącznie osobom sprawującym opiekę nad chorym dzieckiem.
Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2a obecnie znowelizowanej ustawy świadczenie pielęgnacyjne nie będzie przysługiwało, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, z wyjątkiem sytuacji, gdy współmałżonek posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Interpretując literalnie wskazany przepis, świadczenie nie przysługuje zatem małżonkowi, który dla opieki nad ciężko chorym współmałżonkiem zrezygnował z pracy.
Taką wykładnię przepisów z kolei zakwestionował w styczniowym orzeczeniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (sygn. II SA/Ol 982/11). Zdaniem składu orzekającego, interpretując ten przepis, należy brać pod uwagę orzecznictwo, przede wszystkim wyrok Trybunału Konstytucyjnego. Zdaniem WSA w Olsztynie okoliczność, że osoba ubiegająca się o świadczenie opiekuje się swoim chorym małżonkiem, nie może stanowić podstawy do odmowy przyznania tego świadczenia.
