Ograniczenia w egzekucji, a więc określenie składników majątku dłużnika, które z powodów gospodarczych oraz humanitarno-społecznych nie podlegają zajęciu komorniczemu, nie są ujęte w jednym akcie prawnym, lecz mają charakter rozproszony. Dość powiedzieć, że są one określone w kodeksie postępowania cywilnego, kodeksie pracy, ustawie o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych czy w prawie bankowym. Mało tego, ustawy te leżą w domenie trzech różnych resortów – odpowiednio Ministerstwie Sprawiedliwości, Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwie Finansów. To powoduje brak konsekwencji ustawodawcy w regulacji praw dłużników i obowiązków dłużników będących w podobnej sytuacji prawnej.