Nie chciał współdziałać z pomocą społeczną, nie dostanie zasiłku celowego

Prezydent miasta K. odmówił przyznania Waldemarowi G. (imię fikcyjne) zasiłku celowego na dofinansowanie bieżących opłat za prąd.

Uzasadniając swoją decyzję prezydent wyjaśnił, że mężczyzna co prawda spełnia przesłanki do otrzymania takiej pomocy, ale jej przyznanie nie jest możliwe i byłoby niecelowe z uwagi na fakt, że pan Waldemar nie wykorzystuje posiadanych możliwości wystąpienia z powództwem o alimenty od swoich pełnoletnich córek oraz nie podejmuje działań do uregulowania swojej sytuacji mieszkaniowej poprzez wystąpienie z wnioskiem o przydział lokalu socjalnego, co wiązałoby się z możliwością otrzymania dodatku mieszkaniowego oraz ryczałtu energetycznego.

Niezadowolony z takiego rozstrzygnięcia obywatel złożył odwołanie, w którym wskazał, że otrzymywany zasiłek nie wystarcza mu na zakup żywności, środków czystości, biletu miesięcznego i opłacenie energii. Dodał, że spełnia kryterium dochodowe do przyznania zasiłku celowego, wobec czego wnioskowana przez niego pomoc powinna być mu przyznana.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze podzieliło jednak pogląd prezydenta K., że mężczyzna nie wykorzystuje własnych możliwości w celu poprawy swojej sytuacji życiowej. Jak wyjaśniono, Waldemar G. sam zrezygnował z ubiegania się o zasiłek okresowy, a co więcej, zajmuje 3-pokojowe mieszkanie przez co nie może otrzymać dodatku mieszkaniowego ani dodatku energetycznego. Sugerowana zaś przez urzędników zmiana mieszkania na mniejsze pozwoliłaby znacznie zmniejszyć koszty utrzymania mieszkania i pozwoliła na uzyskanie wspomnianych dodatków. Ponadto jak wskazano, mężczyzna może wystąpić o alimenty od swoich pełnoletnich dzieci.

Na takim samym stanowisku stanął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach.

Zdaniem tego sądu dotychczasowe wsparcie finansowe udzielane Waldemarowi G. (zasiłek stały i posiłki w DDPS) uwzględniało jego potrzeby i możliwości finansowe Ośrodka Pomocy Społecznej, który, posiada bardzo ograniczone środki finansowe. Jak przypomniano, zgodnie z treścią art. 3 ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.

W uzasadnieniu zwrócono też uwagę, że w sytuacji, gdy skarżący ubiega się pomoc finansową, a jednocześnie odrzuca oferowaną mu przez MOPS możliwość przyznania pomocy finansowej -zasiłku okresowego, udzielenia pomocy w znalezieniu mniejszego lokalu mieszkalnego (co umożliwiłoby przyznanie mu dodatku mieszkaniowego i energetycznego), nie sposób stwierdzić, że skarżący wykorzystuje swoje własne możliwości do poprawy swojej sytuacji.

- Innymi słowy, odmowa skorzystania przez stronę z propozycji otrzymania zasiłku okresowego i nie podjęcie współdziałania w kwestii udzielenia pomocy w znalezieniu mniejszego lokalu mieszkalnego, nie sposób ocenić inaczej, niż tak, ze skarżący nie wykorzystuje własnych możliwości i uprawnień – wskazał WSA, dodając, iż w jego ocenie takie zachowanie Waldemara G. ma cechy świadomego braku dążenia do polepszenia swojej sytuacji finansowej.

W uzasadnieniu podzielono także pogląd, iż mężczyzna może wystąpić o świadczenia alimentacyjne od swoich pełnoletnich dzieci, na których – zgodnie z przepisami prawa – ciąży obowiązek alimentacyjny względem ojca.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 10 września 2015 r. (sygn. akt IV SA/Gl 1192/14)

Dla kogo zasiłek celowy