Preferencja obejmuje tylko te materiały, na które po 30 kwietnia 2004 r. podatek wzrósł z 7 do 22 proc. Na stronach Ministerstwa Finansów można znaleźć wykaz 170 pozycji wraz z symbolami PKWiU. [b]Są to m.in. cegły, płyty chodnikowe, klepki, okna i drzwi, kotły centralnego ogrzewania oraz przewody elektryczne. Wydatki muszą być udokumentowane fakturami VAT na nazwisko nabywcy.[/b]
Osoba starająca się o zwrot musi złożyć wniosek do urzędu skarbowego. Dla ułatwienia na stronach MF przygotowano wzory. Wniosek musi zawierać m.in. wykaz poczynionych wydatków, rok rozpoczęcia inwestycji oraz kwotę zwrotu. Należy do niego dołączyć kopię pozwolenia na budowę lub – w wypadku remontu – kopię dokumentu potwierdzającego tytuł prawny do lokalu. Konieczne są też kopie faktur.
[srodtytul]Ważna dokumentacja[/srodtytul]
Kłopot może sprawić brak symbolu PKWiU danego towaru na fakturze. Sprzedawcy nie mają obowiązku umieszczania tych symboli, jeśli materiały są opodatkowane 22-proc. VAT. Podatnicy mogą jednak poprosić o ich podanie, by ułatwić identyfikację materiałów. Należy pamiętać, że [b]klasyfikacja PKWiU ma znaczenie pomocnicze. Nie przesądza natomiast o prawie do zwrotu.[/b] Zainteresowany musi jednak przedstawić – na ewentualne żądanie urzędu skarbowego – dodatkowe dowody zakupu towaru o danych cechach.
Zwrot VAT jest limitowany. Obowiązują pięcioletnie limity, liczone od dnia złożenia pierwszego wniosku po 31 grudnia 2005 r. Wnioski można składać nie częściej niż raz w roku. Urząd skarbowy ma sześć miesięcy na wydanie decyzji, w której określa kwotę przysługującego podatnikowi zwrotu. Następnie wypłaca tę kwotę w ciągu 25 dni od doręczenia decyzji.
