Jeśli skorygowałeś zeznanie w wakacje, urząd nie przekaże 1 procentu

Minęły trzy miesiące, odkąd większość podatników złożyła roczne zeznania podatkowe za ubiegły rok. Część z nich wyraziła w zeznaniach wolę przekazania 1 proc. podatku na rzecz wybranej organizacji pożytku publicznego. Naczelnik urzędu skarbowego powinien wypełnić wolę podatnika i przekazać wskazaną kwotę w lipcu lub sierpniu, a więc w okresie, kiedy urzędy skarbowe przystępują do wyjaśniania wątpliwości wynikających ze złożonych zeznań podatkowych.

W przypadku ujawnienia nieprawidłowości zeznania urząd może niekiedy skorygować deklarację za podatnika albo wezwać go do siebie i zwrócić się o poprawienie deklaracji, wskazując przyczyny, dla których dotychczasowe rozliczenia podaje w wątpliwość.

[srodtytul]Po poprawkach nie wpiszemy[/srodtytul]

[b]Część podatników, która została wezwana do takiej korekty w ubiegłym miesiącu, usłyszała również, aby w poprawionej deklaracji nie wpisywać już kwoty 1 proc. podatku, bo i tak nie zostanie przekazany na rzecz wskazanej organizacji.

Zdziwionym podatnikom organy podatkowe wyjaśniają, że przyczyną takiego postępowania jest złożenie korekty po upływie dwóch miesięcy od końca okresu, do którego można było składać zeznania.[/b]

Niestety, postępowanie organów podatkowych oparte jest na wąskim literalnym brzmieniu przepisów i wydaje się nie uwzględniać istoty tych przepisów oraz wykładni systemowej. Trudno bowiem znaleźć racjonalną odpowiedź, dlaczego to, że podatnik zamiast swojego nr. NIP wpisze NIP pracodawcy i jest wzywany do dokonania korekty, ma pozbawić organizację pożytku publicznego prawa do otrzymania wsparcia finansowego.

Przyjrzyjmy się jednak przepisom i sprawdźmy, czy organy podatkowe rzeczywiście mają rację.

[srodtytul]Tylko określony czas[/srodtytul]

Zgodnie z obowiązującymi od 1 grudnia 2008 r. nowymi przepisami naczelnik urzędu skarbowego przekaże na rzecz wskazanej przez podatnika organizacji 1 proc. podatku wykazanego przez niego w terminowo złożonej deklaracji lub też jej korekcie – ale tylko pod warunkiem, że owa korekta złożona została w ciągu dwóch miesięcy od upływu terminu do złożenia zeznania, czyli do końca czerwca.

Urzędy skarbowe zajmują zatem stanowisko, że skoro przepis zobowiązuje je do przekazania owej kwoty jedynie w tych dwóch przypadkach, to [b]gdy podatnik spóźni się ze złożeniem zeznania lub też skoryguje je np. w lipcu, organ podatkowy nie będzie już związany dyspozycją podatnika w zakresie przekazania kwoty 1 proc. podatku, co oznacza, że organizacja nic od takiego podatnika już nie dostanie.[/b]

[srodtytul]Jak było w zeszłym roku[/srodtytul]

W 2008 r. urzędy skarbowe, przystępując do przekazania kwot 1 proc., nie miały, zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów, brać pod uwagę ewentualnych późniejszych korekt zeznań. Tym samym organizacje pożytku publicznego nie ponosiły konsekwencji korekt składanych przez podatników, którzy poniewczasie doszukali się np. podstawy do skorzystania z dodatkowego zwolnienia i występowali z wnioskiem o nadpłatę. Co więcej, różnica powstała między kwotą wpłaconą na rzecz organizacji a wynikającą ze skorygowanej deklaracji nie była potrącana z nadpłaty ze względu na brak podstawy prawnej.

W efekcie różnicę pokrywał Skarb Państwa. Niewątpliwie było to rozwiązanie bardzo korzystne nie tylko dla organizacji, ale przede wszystkim dla samych podatników, którzy w przypadku gdy okazywało się, że kwota 1 proc. podatku wpłacona na rzecz organizacji pożytku publicznego jest wyższa, niż powinna, nie musieli pokrywać różnicy z własnych środków.

[srodtytul]Po nowelizacji przepisów[/srodtytul]

Mając jednak świadomość wadliwości obowiązującego rozwiązania, zmieniono ustawę o PIT, wprowadzając nowe, niestety nieprecyzyjne rozwiązania. Obecnie bowiem w razie dokonywania korekty zeznania przepisy wyraźnie uzależniają przekazanie 1 proc. podatku zarówno od dotrzymania dwumiesięcznego terminu na skorygowanie deklaracji, jak i od dokonania w tym terminie zapłaty w całości kwoty podatku.

[b] Korekta złożona po dwumiesięcznym terminie nie wywiera już zatem – zgodnie z literalnym brzmieniem art. 45c ust. 1 ustawy o PIT – żadnych skutków[/b] w zakresie dyspozycji przekazania 1 proc. Mając zaś na względzie, że korekta taka zastępuje samą deklarację, spóźniona korekta, nawet dotycząca kwestii całkowicie oderwanych od podstawy i wysokości podatku, jak błędnie wpisany numer NIP, albo też wywołująca zwiększenie kwoty podatku, spowoduje zablokowanie przekazania przez organ pierwotnie zadeklarowanej kwoty.

Absurdalność całej sytuacji polega jednak na tym, że [b]złożenie korekty np. we wrześniu, a więc już po przekazaniu przez urząd 1 proc. podatku, nie będzie miało żadnych negatywnych konsekwencji ani dla samej organizacji, ani dla budżetu państwa.[/b]

W przypadku bowiem, gdy z korekty będzie wynikała nadpłata (zmniejszenie podstawy do obliczenia 1 proc. podatku), nie spowoduje to obciążenia nadpłaconą różnicą organizacji pożytku publicznego. Różnicy nie pokryje także budżet państwa, lecz sam podatnik, któremu zostanie ona potrącona z kwoty przysługującej mu nadpłaty, do czego będzie uprawniał wprowadzony przy okazji zmiany ustawy o PIT art. 77c ordynacji podatkowej.

Gdyby natomiast z korekty wynikała dopłata, organ nie byłby zobowiązany do dokonywania dodatkowego przelewu będącego efektem zwiększenia kwoty podatku, a zatem i 1 proc.

[srodtytul]Niepewne dwa miesiące[/srodtytul]

Opisane zapewnienie ochrony organizacjom pożytku publicznego przed skutkami korygowania deklaracji i żądania zwrotu nadpłat przez podatników pozostaje jednak w sprzeczności z praktyką organów podatkowych opierających się na literalnym brzmieniu wspomnianego art. 45c ustawy o PIT i odmawiających przekazywania zadeklarowanych kwot 1 proc. w przypadku tych podatników, którzy składają korekty zeznań w lipcu bądź sierpniu.

W praktyce zatem organizacje pożytku publicznego mogą być spokojnie, ale dopiero od września – gdy przelewy od urzędów skarbowych będą już dokonane, a ewentualne korekty deklaracji obciążą już tylko samych podatników w zakresie potencjalnych nadpłat darowizn 1 proc.