Karta podatkowa nie dla wszystkich wynajmujących

Zasadniczo najem nieruchomości mieszkalnych jest opodatkowany na zasadach ogólnych (tj. według skali podatkowej) albo ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Zasady ogólne dają możliwość wliczania wydatków na utrzymanie lokalu (w tym i amortyzacji) w koszty uzyskania przychodu.

Ryczałt ma tę zaletę, że jest prosty, a na dodatek do pewnej wysokości przychodów może być opłacalny podatkowo (bo stawka podatku wynosi 8,5 proc.). Potem jednak, gdy przychody przekroczą 13 510 zł, stawka podatku gwałtownie rośnie (do 20 proc.) i ryczałt przestaje być atrakcyjny.

[b]Z punktu widzenia wynajmującego najkorzystniej byłoby opłacać podatek według karty podatkowej.[/b] Ale ta forma jest możliwa tyko wtedy, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

- wynajem dotyczy pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków),

- łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12,

- wynajem jest prowadzony przy zatrudnieniu nie więcej niż dwóch pracowników lub dwóch pełnoletnich członków rodziny, nie wyłączając małżonka.

Tak wynika z tabeli miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej stanowiącej załącznik nr 3 do [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=30A48C69302B561E2DADFF95963560D2?id=77426]ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (DzU nr 144, poz. 930 ze zm.)[/link] – część XII, pozycja 4.

[srodtytul]Mieszkania to nie pokój [/srodtytul]

[b]Czy z karty podatkowej może korzystać ten, kto jest właścicielem kilku bądź kilkunastu małych kawalerek?[/b] Z takim pytaniem zwrócił się do urzędu skarbowego podatnik, który w czasie roku akademickiego wynajmuje je studentom, a w wakacje – turystom. Kawalerki są niewielkie, mają zaledwie po 16 m kw. i każda składa się z jednego pokoju, przedpokoju oraz łazienki.

„Zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać osoby fizyczne, które świadczą usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (...). Wynajem mieszkań – nawet jeśli są to mieszkania jednopokojowe (kawalerki) – znajdujących się w trzech blokach, na różnych piętrach, nie jest tożsamy z wynajmowaniem pokoi gościnnych i domków turystycznych” – odpowiedział [b]dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 28 maja 2009 r. (ITPB1/415-189/09/HD).[/b]

[srodtytul]Ile domków można[/srodtytul]

Skoro wynajem domków turystycznych uprawnia do korzystania z karty podatkowej, to rodzi się kolejne pytanie: [b]ile takich domków może mieć wynajmujący? Czy – tak jak przy wynajmie pokoi gościnnych – 12?[/b]

[b]Wszystko zależy od tego, ile pokoi jest łącznie w tych domkach – wynika z odpowiedzi dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja z 5 stycznia 2009 r., IPPB1/415-1159/08-4/AŻ).[/b]

„Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie odsyła do odrębnych przepisów w zakresie warunków, jakim powinny odpowiadać pokoje przeznaczone do wynajmu. Określa tylko maksymalną liczbę pokoi – 12 – dla możliwości zastosowania do opodatkowania przepisu art. 23 ust. 1 tej ustawy. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wnioskodawczyni, pozyskując cztery dodatkowe domki turystyczne do posiadanych dziesięciu domków, nie będzie spełniała przesłanek uprawniających do opodatkowania świadczonych usług w formie karty podatkowej. Gdyby nawet założyć, iż w domku turystycznym jest jeden pokój, to przy 14 domkach liczba pokoi będzie wynosiła co najmniej 14” – odpowiedział dyrektor warszawskiej izby.

[ramka][b]Trzeba spełnić inne warunki[/b]

Wprawdzie załącznik nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów określa warunki dla zarabiających na wynajmie, to powinni oni również pamiętać o innych wymogach wynikających wprost z tej ustawy.

Przypomnijmy, że zgodnie z art. 25 ust. 1, żeby korzystać z karty, należy:

- złożyć wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie i zgłosić w nim prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,

- przy prowadzeniu działalności nie korzystać z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,

- nie prowadzić, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,

- pamiętać, by małżonek nie prowadził działalności w tym samym zakresie,

- nie wytwarzać wyrobów opodatkowanych akcyzą,