Tak wynika z indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej 28 listopada 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (IPPB1/415-1356/12-4/MT).
O stanowisko fiskusa wystąpił pan B., który w marcu 2010 r. sprzedał niezabudowaną nieruchomość we wsi G. Chciał, aby przychód ze sprzedaży był zwolniony z podatku, więc w 2011 r. złożył w Urzędzie Skarbowym PIT-39, w którym oświadczył, że nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (czyli do końca 2012 r.) przychód ze sprzedaży działki zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.
Sprzedana, do wzięcia
Pan B. dość długo zwlekał z finalizacją swoich planów inwestycyjnych. W końcu, gdy okazało się, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza na sprzedanej działce budowę domu jednorodzinnego, pan B. zapytał nabywcę swojej działki, czy by mu jej nie odsprzedał. Odpowiedź był twierdząca. Trzeba się było jednak spieszyć, bo koniec terminu na realizację celu mieszkaniowego jest tuż tuż. Pan B. podpisał zatem umowę z Zakładem Energetycznym na wykonanie przyłącza energetycznego, a jego kontrahent rozpoczął procedurę związaną z uzyskaniem pozwolenia na budowę całorocznego domu jednorodzinnego (po sprzedaży pozwolenie zostałoby przeniesione na nowego właściciela).
Spokój pana B. mąciły jednak wątpliwości dotyczące zwolnienia podatkowego. Zapytał więc fiskusa, czy zachowa prawo do ulgi, jeżeli odkupi od nabywcy sprzedaną mu wcześniej działkę w celu rozpoczęcia na niej budowy całorocznego domu jednorodzinnego.
Liczy się zamiar i status
Dyrektor IS w Warszawie odpowiedział, że podatnik może skorzystać ze zwolnienia, jeśli kupi grunt pod budowę budynku mieszkalnego. Tak bowiem wynika z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) tej ustawy. Zaznaczył, że charakter gruntu musi być oceniony zarówno w kontekście zamiaru nabywcy co do jego przeznaczenia, jak i rzeczywistej i realnej możliwości jego zabudowy. Ponieważ jednak ustawa o PIT nie wyjaśnia, co może być podstawą do określenia przeznaczenia gruntu, należy się odnieść do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z jej przepisami "działka budowlana" to taka, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego, czyli miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku planu określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
