Zazwyczaj autorzy albo zasklepiają się w szczegółach i przypisach, albo z drugiej strony, traktują historię nader swobodnie. Tym bardziej trzeba więc pochwalić pozytywne w tym zakresie wyjątki. Jest nią niewątpliwie książka Pawła Brykczyńskiego.
    Dotyczy ona okoliczności zabójstwa prezydenta Gabriela Narutowicza, ale głównym tematem jest antysemityzm i ksenofobia w II Rzeczypospolitej. Autor forsuje tezę, że endecja po zamachu na prezydenta znacznie wzmocniła swoją pozycję. Bowiem nawet jej ideowi oponenci post factum trzymali się doktryny, zgodnie z którą głowa państwa i rządy powinny być wybierane w Zgromadzeniu Narodowym przez „większość polską", czyli bez uwzględnienia głosów przedstawicieli mniejszości narodowych.