Na ulicy wszystko może się zdarzyć. W Mińsku, na przykład, możesz się zatrzymać na rogu alei Feliksa Dzierżyńskiego i ulicy Jerzego Giedroycia: przestępcy politycznego i wizjonera politycznego, terrorysty i humanisty, mordercy i zbiega. Obaj są tutejsi: Giedroyc tu, w Mińsku, się urodził, Dzierżyński nieopodal, w Puszczy Nalibockiej, gdzie jego ojciec, nauczyciel matematyki i fizyki, korepetytor Antoniego Czechowa, absolwent petersburskiego uniwersytetu, miał niewielki majątek (100 hektarów) i skromny jak na owe czasy dom, odbudowany w latach 90. XX wieku ze składek KGB państw należących do WNP. W zrekonstruowanym domu jest pokój dziecięcy, pokój małego Feliksa i jego braci z charakterystycznym dla mitu Dzierżyńskiego rekwizytem: czarną, skórzaną teczką, w której szef politycznej policji nosił do podpisu Leninowi i Stalinowi listy osób skazanych na śmierć.

Świeża żywność

Świeża żywność z Rolniczego Kombinatu Dzierżyński" (kurczaki karmione nie amerykańską, tylko naszą, białoruską, karmą) – zachęca reklama na miejskich autobusach, lekko konkurując z billboardem „Najlepsze solarium na Klary Zetkin". Można też kupić koszule męskie „Dzierżyński". Na skwerze z popiersiem Feliksa srogo patrzącym na główne wejście do gmachu KGB, w alei Niepodległości, można sobie strzelić w żyłę: za nieduże pieniądze, to nie grozi państwu, wprost przeciwnie.

W wydanej przez KGB Białorusi i Związek Weteranów Służby Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej książce „Feliks Dzierżyński. Rycerz rewolucji" bohater dzieli wiele cech z obecnym prezydentem: „Jego imię na zawsze pozostanie w naszej historii (...). Już to, że budzi tak wielkie kontrowersje, przeciwstawne oceny, polityków, historyków, zwykłych ludzi, świadczy, iż mamy do czynienia z osobowością wyrazistą i nietuzinkową", „Wybitny polityk i twórca jednej z najmocniejszych służb specjalnych XX wieku (...)", „Całe życie, od dzieciństwa, poświęcił walce o sprawiedliwość społeczną (...)", „Szczerze wierzył, że władza sowiecka przyniesie ludziom wolność (...)", „mógł zostać księdzem, nauczycielem, a może niezłym pisarzem, wybrał jednak drogę rewolucjonisty i budowniczego państwa nowego typu" – głosi praca.

Uderzająco podobną porcję lukru widz białoruskiej telewizji i czytelnik oficjalnych gazet otrzymuje każdego dnia w programach i tekstach, nie dotyczą one jednak Feliksa Dzierżyńskiego, lecz demokratycznie wybranego prezydenta, twórcy drogi do sprawiedliwego państwa nowego typu, genialnie łączącego doświadczenia cudu ekonomicznego Chin, niezależności Iranu, socjalizmu Wenezueli i potęgi Związku Radzieckiego. W jednym ze swoich gabinetów – jak sam ujawnił – ma wgląd w system monitoringu poddanych. Osobiście kierował pałowaniem na placu Niepodległości w wieczór wyborczy, 19 grudnia 2010 r. Surowy, ale sprawiedliwy twórca nowych służb specjalnych, zdolnych do prowokacji i tajemniczych pobić w bramie. Biznesmeni mówią, iż każda transakcja powyżej miliona dolarów odbywa się pod okiem KGB Białorusi. Mit Dzierżyńskiego jest umacniany przede wszystkim na potrzeby aktualnej agitacji, ale również ze względu na zadanie ważniejsze, a zdaniem jego twórców z KGB wręcz najważniejsze: umacnianie mitu założycielskiego niepodległego państwa białoruskiego.