Każdy Włoch to wie: Mussolini przejął władzę siłą, a jego bojówki wymordowały przy tym ponad 3 tys. politycznych wrogów. Wprowadził dyktaturę, aresztował opozycję. Ustawami rasowymi prześladował Żydów, a przede wszystkim uwikłał Italię w krwawą wojnę po stronie Hitlera (pół miliona włoskich ofiar), która doprowadziła kraj do ruiny, mieszkańców – do nędzy. Jego żołnierze dopuścili się ludobójstwa w Afryce i zbrodni wojennych w Jugosławii.

A mimo to co roku w każdym kiosku można sobie sprawić kalendarz z fotografiami Duce na każdy miesiąc. W Predappio, gdzie się urodził i jest pochowany, przed imponującym mauzoleum straż honorową trzymają młodzieńcy w czarnych paramilitarnych strojach i wysokich butach. Nigdy nie brakuje świeżych kwiatów, bo często przybywają tam pielgrzymki postfaszystowskiej prawicy. Wraz z ciekawskimi chodzi o kilkaset osób dziennie. A w rocznicę Marszu na Rzym, który w 1922 r. wyniósł Mussoliniego na fotel premiera, śmierci albo urodzin Duce do mieściny zjeżdżają tłumy. Nie brakuje delegacji z zagranicy. Przed Stadionem Olimpijskim w Rzymie, gdzie niedawno Legia grała z Lazio w Lidze Europejskiej, od 1932 r. stoi imponujący obelisk z napisem „Mussolini Dux". Zresztą pobudowany tam przez Mussoliniego kompleks sportowy jest skamieliną faszyzmu. Korty tenisowe i baseny otaczają rzeźby herosów w marmurze, nierzadko z karabinem w ręku i maską gazową u boku. Na trybunach nierzadko pojawiają się portrety Duce, a w siedzibie klubu kibiców Lazio „Irriducibili" stoi popiersie dyktatora.