[b]W uchwale z 4 czerwca 2009 r. (sygn. III CZP 33/09) Sąd Najwyższy[/b] uznał, że wpis do tego rejestru powinien być zgodny z treścią orzeczenia sądowego także wówczas, gdy ze względu na nieobjęcie nim wszystkich zakazów przewidzianych w art. 55 pkt 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=F7B75DCFA4328407A6BF6AD2CB32DBF5?id=238358]ustawy o KRS[/link] i art. 373 ust. 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=CFC5DF030F53956510322F2282658B1A?id=169085]prawa upadłościowego i naprawczego[/link] (p.u.n.) treść tego orzeczenia nie jest zgodna z systemem informatycznym KRS.
W myśl tego ostatniego przepisu sąd w postępowaniu upadłościowym może orzec zakaz prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia.
Przepis ten upoważnia sąd do wydania takiego zakazu m.in. wobec upadłego przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, a także wobec innej osoby lub osób odpowiedzialnych za niedopełnienie obowiązku wystąpienia z wnioskiem o ogłoszenie upadłości w terminie dwu tygodni od powstania podstawy do jej ogłoszenia. Podstawą taką zaś jest, w myśl art. 10 p.u.n., niewypłacalność dłużnika.
Obowiązek wystąpienia z wnioskiem o ogłoszenie upadłości ciąży na samym dłużniku – przedsiębiorcy, a gdy jest nim osoba prawna, w tym spółka z o.o. i akcyjna albo jednostka niemająca osobowości prawnej – na każdym, kto ma prawo ją reprezentować sam lub z innymi osobami, a więc m.in. na członkach zarządów spółek, prokurentach.
Treść zakazu przewidzianego w art. 373 ust. 3 p.u.n. powtórzono w art. 55 pkt 4 ustawy o KRS, zgodnie z którym dotknięte nim osoby są wpisywane z urzędu (bezpośrednio z inicjatywy sądu) do rejestru dłużników niewypłacalnych.
