Kiedy komornikowi należy się prowizja

Jeśli dłużnik po zawiadomieniu go o wszczęciu egzekucji wpłaci należność bezpośrednio do rąk wierzyciela, komornikowi wolno ściągnąć od dłużnika 5 proc. tej kwoty

Aktualizacja: 05.11.2009 07:00 Publikacja: 05.11.2009 05:30

Kiedy komornikowi należy się prowizja

Foto: www.sxc.hu

[b]Tak uznał Sąd Najwyższy w uchwale (sygn. III CZP 82/09). [/b]

Jest odpowiedzią na pytanie prawne powstałe na tle postępowania egzekucyjnego wszczętego przez komornika na wniosek wierzyciela – banku, przeciwko dłużnikom – małżonkom Elżbiecie i Zbigniewowi I. Bank dochodził od nich łącznie ponad 185 tys. zł. Komornik wyegzekwował niespełna 3 tys. zł. Gdy zawiadomił ich o wszczęciu postępowania egzekucyjnego, małżonkowie wpłacili dobrowolnie na rzecz banku 163 tys. zł. Po tej wpłacie komornik na wniosek banku umorzył postępowanie egzekucyjne, ale wydał postanowienie, w którym ustalił jego koszty. Obejmowały one opłatę stosunkową ustaloną na podstawie art. 49 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=8EF06C0607C2883332BFA6AE2F5BCCA7?id=183360]ustawy o komornikach sądowych i egzekucji[/link] oraz opłatę stałą za poszukiwanie majątku dłużników oraz wydatki gotówkowe.

W myśl tego przepisu w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 15 proc. wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższą niż 1/10 i nie wyższą niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. W razie egzekucji z rachunku bankowego lub wynagrodzenia za pracę pobierana opłata stosunkowa wynosi 8 proc., nie mniej niż 1/10 i nie więcej niż dziesięciokrotność przeciętnego wynagrodzenia.

[wyimek]Dobrowolna spłata jest dla kieszeni dłużnika zawsze korzystna [/wyimek]

Komornik wezwał dłużników do zapłaty brakujących kosztów egzekucyjnych w kwocie ponad 23,5 tys. zł. Ci odwołali się od tego wezwania do sądu.

Sąd rejonowy nie zgodził się z komornikiem, że kwota wpłacona dobrowolnie po zawiadomieniu o wszczęciu postępowania egzekucyjnego bezpośrednio do rąk wierzyciela jest świadczeniem wyegzekwowanym w rozumieniu art. 49 ust. 1 ustawy. Naliczenie od tej kwoty opłaty egzekucyjnej w wysokości 15 proc. jest zatem bezpodstawne. Sąd zmienił więc postanowienie komornika. Przyjął, że w tym wypadku zastosowanie znajduje art. 49 ust. 2 cytowanej ustawy, który stanowi, że w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego, m.in. na wniosek wierzyciela, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 5 proc. wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, ale nie mniej niż 1/10 i nie więcej niż dziesięciokrotność przeciętnego wynagrodzenia.

Wysokość tego świadczenia sąd określił w ten sposób, że od sumy zgłoszonej do wyegzekwowania we wniosku egzekucyjnym (185 tys. zł) odjął należność wyegzekwowaną przez komornika do daty umorzenia postępowania (3 tys. zł). Od tak ustalonej różnicy (182 tys. zł) obliczył 5 proc.

Nie był pewny słuszności tego stanowiska sąd II instancji, do którego odwołał się komornik. Dlatego skierował pytanie prawne do Sądu Najwyższego. Jednakże treść uchwały podjętej w odpowiedzi na nie oznacza, że to sąd I instancji (rejonowy) miał rację.

Sąd Najwyższy mianowicie stwierdził w uchwale, że [b]w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela, po zawiadomieniu dłużnika o wszczęciu egzekucji, od świadczenia spełnionego przez dłużnika bezpośrednio wierzycielowi[/b] komornik pobiera opłatę określoną w art. 49 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy, czyli w wysokości 5 proc., ale mniej niż 1/10 i nie więcej niż dziesięciokrotność przeciętnego wynagrodzenia.

[b]Tak uznał Sąd Najwyższy w uchwale (sygn. III CZP 82/09). [/b]

Jest odpowiedzią na pytanie prawne powstałe na tle postępowania egzekucyjnego wszczętego przez komornika na wniosek wierzyciela – banku, przeciwko dłużnikom – małżonkom Elżbiecie i Zbigniewowi I. Bank dochodził od nich łącznie ponad 185 tys. zł. Komornik wyegzekwował niespełna 3 tys. zł. Gdy zawiadomił ich o wszczęciu postępowania egzekucyjnego, małżonkowie wpłacili dobrowolnie na rzecz banku 163 tys. zł. Po tej wpłacie komornik na wniosek banku umorzył postępowanie egzekucyjne, ale wydał postanowienie, w którym ustalił jego koszty. Obejmowały one opłatę stosunkową ustaloną na podstawie art. 49 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=8EF06C0607C2883332BFA6AE2F5BCCA7?id=183360]ustawy o komornikach sądowych i egzekucji[/link] oraz opłatę stałą za poszukiwanie majątku dłużników oraz wydatki gotówkowe.

Konsumenci
Pozew grupowy oszukanych na pompy ciepła. Sąd wydał zabezpieczenie
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Sądy i trybunały
Dr Tomasz Zalasiński: W Trybunale Konstytucyjnym gorzej już nie będzie
Konsumenci
TSUE wydał ważny wyrok dla frankowiczów. To pokłosie sprawy Getin Banku
Nieruchomości
Właściciele starych budynków mogą mieć problem. Wygasają ważne przepisy
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Prawo rodzinne
Przy rozwodzie z żoną trzeba się też rozstać z częścią krów