[b]Tak uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 17 marca 2010 r. (III CSK 511/09). [/b]
Dotyczył on spółki z o.o. Seewald Rolno-Handlowa. Jej wspólnicy: Ewald S. i małżonkowie Jadwiga oraz Jerzy W., podjęli w marcu 2002 r. uchwałę zezwalającą zarządowi na sprzedaż należącej do niej nieruchomości o pow. 340 ha za cenę nie niższą niż 1,6 mln zł. Ewald S. nie tylko wspólnikiem lecz także był wierzycielem tej spółki.
W 2003 r. przeniósł wierzytelność na kwotę 1 mln zł na spółkę z o.o. Pol-Corn. Spłata drugiej jego należności, wynoszącej 194 tys. zł, została zabezpieczona hipoteką obciążającą wskazaną nieruchomość. W 2003 r. wspólnicy Seewald podjęli uchwałę o jej likwidacji.
Likwidatorami zostali Jadwiga i Jerzy W. W kwietniu 2006 r. sprzedali oni wspomnianą nieruchomość za 2,35 mln zł.
[srodtytul]Podważenie umowy sprzedaży[/srodtytul]