Treść wniosku decyduje o udostępnieniu informacji

W takiej sytuacji wnioskodawca nie ma legitymacji do wniesienia skargi na bezczynność organu. Ten bowiem, postępując zgodnie z wytycznymi określonymi przez żądającego we wniosku, swoją powinność spełnił.

[b]Tak wynika z wydanego 5 sierpnia 2010 r. postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku (II SAB/Bk 25/10)[/b].

[srodtytul]Miał odebrać, a nie odebrał[/srodtytul]

Rozpatrywana przez sąd sprawa nie wiązała się z działalnością samorządu terytorialnego, ale jest to bez znaczenia. Zasady udostępniania informacji publicznej są bowiem takie same dla wszystkich zobowiązanych.

Wnioskiem z marca 2010 r. E.D. zwrócił się do prezesa Sądu Okręgowego w Ł. o udzielenie informacji publicznej o treści orzeczenia (sentencji i uzasadnienia) w sprawie I.C. Wskazał w nim, że informację chciałby otrzymać na papierze, w formie kopii kserograficznej, po wykonanej anonimizacji. Zadeklarował również, że tak przygotowane dokumenty odbierze osobiście, w siedzibie Sądu Okręgowego w Ł.

Wnioskowane dokumenty zostały przygotowane do wydania E.D. w maju 2010 r., niezwłocznie po tym, gdy akta sprawy I.C. zostały nadesłane z Sądu Najwyższego. O tym fakcie SO w Ł. poinformował E.D., wysyłając mu w tej sprawie zawiadomienie, że może już je odebrać w sekretariacie sądu.

[b]Ponieważ we wniosku o udostępnienie tej informacji strona zastrzegła, że odbierze je osobiście, dokumenty nie zostały stronie przesłane pocztą. Przesyłka z informacją była dwukrotnie awizowana [/b]i nie została odebrana. E.D. nie stawił się również po odbiór przygotowanych dla niego dokumentów.

[srodtytul]Skarga na bezczynność[/srodtytul]

W międzyczasie, 25 marca 2010 r., E.D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na bezczynność prezesa Sądu okręgowego w Ł. w zakresie nieudostępnienia informacji publicznej. Zdaniem skarżącego polegała ona na nieudzieleniu żądanej informacji i niewydaniu decyzji o odmowie jej udostępnienia.

Prezes sądu wniósł o jej oddalenie, wskazał m.in., że nie jest w stanie udzielić żądanej informacji, ponieważ akta sprawy znajdują się w Sądzie Najwyższym, przed którym toczy się postępowanie kasacyjne. Ponadto w kolejnych pismach procesowych prezes SO w Ł. poinformował, że żądane dokumenty zostały dla skarżącego przygotowane i postawione do jego dyspozycji w sposób zgodny z jego żądaniem.

Rozpatrujący skargę WSA w Białymstoku stwierdził, że postępowanie w tej sprawie – w zaistniałych okolicznościach – jest bezprzedmiotowe i je umorzył. Powołał się przy tym na art. 161 § 1 pkt 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3E00664C005EB7744C8CF580C6A1E7B9?id=166935]ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DzU nr 153, poz. 1270 ze zm.[/link], dalej ppsa), zgodnie z którym bezprzedmiotowość postępowania ma miejsce w sytuacji, gdy stan bezczynności przestał istnieć w wyniku podjęcia określonej czynności przez organ, także po wniesieniu skargi, a przed wydaniem przez sąd rozstrzygnięcia.

[srodtytul]Uwolnienie z obowiązku[/srodtytul]

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odniósł się również w uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia do określonych w[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=1BA70BC7E2D4E6EEC9F97A0467889722?id=162786] ustawie z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (DzU nr 112, poz. 1198 ze zm.)[/link] zasad udostępniania informacji publicznej.

Stwierdził, że obowiązek udostępnienia informacji publicznej na wniosek jest aktualny do momentu jego wykonania przez podmiot, do którego żądanie zostało skierowane, ewentualnie do chwili jej uzyskania przez zainteresowanego także w inny sposób, niekoniecznie bezpośrednio od adresata wniosku. Potwierdza to liczne orzecznictwo NSA.

Przykładowo wskazać można chociażby [b]postanowienie z 7 stycznia 2009 r. (I OSK 1331/08) czy wyrok z 20 listopada 2003 r. (II SAB 372/03). [/b] Składy orzekające we wskazanych sprawach zajęły stanowisko, że obowiązek udostępnienia informacji publicznej przez władze i inne zobowiązane podmioty nie dotyczy już informacji będącej w posiadaniu wnioskującego o jej udostępnienie. Podmiot zobowiązany zostaje zatem zwolniony z obowiązku merytorycznego załatwienia wniosku, gdy żądający znajdzie się w posiadaniu informacji w inny sposób.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku taka sama sytuacja miała miejsce w rozpatrywanej sprawie. O udostępnieniu informacji publicznej, a w konsekwencji o bezprzedmiotowości postępowania sądowego ze skargi na bezczynność w tym przedmiocie, można także mówić, gdy informacja nie trafiła co prawda fizycznie do żądającego, ale została postawiona do jego dyspozycji w sposób przez niego określony.

[ramka][b]O czym musi poinformować urząd[/b]