ETS orzekł w sprawie Tele 2 / Netia

Tak orzekł 3 maja 2011 r. Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku C-375/09

w sprawie: prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przeciwko Tele2 Polska sp. z o.o. (obecnie Netia S.A.).

Sprawa dotyczyła wykładni rozporządzenia 1/2003 z 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu WE (obecnie art. 101 TFUE i 102 TFUE).

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) decyzją z 2006 r. nie stwierdził stosowania przez Telekomunikację Polską S.A. praktyki ograniczającej konkurencję i umorzył postępowanie antymonopolowe w sprawie naruszenia przez TP S.A. postanowień traktatu.

Tele2 Polska sp. z o.o. (obecnie Netia S.A .) – spółka konkurująca z Telekomunikacja Polską S.A. – zakwestionowała tę decyzję.

Decyzję prezesa UOKiK uchylił Sąd Okręgowy w Warszawie. Uznał, że wspólnotowe rozporządzenie 1/2003 umożliwia wydanie decyzji o niestwierdzeniu stosowania praktyki ograniczającej konkurencję. W konsekwencji orzekł, że doszło do naruszenia przepisów kodeksu postępowania administracyjnego

Sąd Najwyższy, rozpoznający kasację od wyroku Sądu Apelacyjnego oddalającego złożoną przez prezesa UOKiK apelację, zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, czy prawo Unii wyklucza możliwość wydania przez krajowy organ ochrony konkurencji decyzji stwierdzającej brak naruszenia postanowień traktatu ("decyzji negatywnej") w sytuacji, gdy na podstawie przepisów prawa krajowego organ ten uznaje, iż nie doszło do praktyki stanowiącej nadużycie.

Europejski Trybunał Sprawiedliwość stwierdził, iż uprawnienie krajowych organów ochrony konkurencji do wydawania takich „decyzji negatywnych" mogłoby zagrozić jednolitemu stosowaniu reguł konkurencji ustanowionych traktatem.

W celu zapewnienia spójnego stosowania reguł konkurencji w państwach członkowskich, w rozporządzeniu nr 1/2003 ustanowiony został mechanizm współpracy pomiędzy Komisją a krajowymi organami ochrony konkurencji.

Stwierdzenie, iż zakaz nadużywania pozycji dominującej nie został naruszony, pozostaje w wyłącznej gestii Komisji.

Podsumowując, UOKiK mógł zakończyć prowadzone przez siebie postępowanie formalną decyzją stwierdzającą brak podstaw do działania z jego strony.

Zobacz komunikat ETS dotyczący wyroku z 3 maja 2011 r. w sprawie uprawnienia krajowych organów ochrony konkurencji do wydawania „decyzji negatywnych" w dziedzinie prawa konkurencji

Swoja opinię w tej sprawie wyraził także rzecznik generalny Ján Mázak 7 grudnia 2010 roku.

Zobacz komunikat w sprawie opinii rzecznika generalnego z 7 grudnia 2010 r. dotyczący kompetencji krajowego organu konkurencji do stwierdzania, iż dana praktyka nie ogranicza konkurencji

Komentuje Małgorzata Krasnodębska-Tomkiel, prezes UOKiK:

3 maja br. Trybunał potwierdził prawidłowość decyzji prezesa UOKiK. Wykluczył tym samym możliwość wydania przez krajowy organ ochrony konkurencji decyzji niestwierdzającej naruszenia przepisów Traktatu (w tym przypadku art. 102 TFUE). Takie uprawnienie przysługuje jedynie Komisji Europejskiej. Wyrok ten z uwagi na pojawiające się rozbieżności interpretacyjne np. ze strony rządu Republiki Czeskiej, ma duże znaczenie dla organów antymonopolowych państw członkowskich oraz przedsiębiorców w ramach postępowań antymonopolowych. Wygrana potwierdziła wykładnię prawa stosowaną przez prezesa UOKiK oraz przedstawioną w postępowaniu prejudycjalnym argumentację UOKiK.

Na tak wysokim - unijnym - poziomie jest to precedensowy wyrok, ale w orzecznictwie sądów krajowych nasza skuteczność sięga prawie 80 proc. Jednak nie statystyki są dla Urzędu kluczowe, ale transparentność działania, z korzyścią dla wszystkich uczestników rynku. A wydany wyrok po raz kolejny tę tezę potwierdził.