Różnic nie można zsumować

[b]Tak orzekł WSA we Wrocławiu 13 września 2009 r. (I SA/Wr 1183/09)[/b]

Spółka prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i osiąga przychody opodatkowane, zwolnione oraz przychody, których nie da się jednoznacznie przyporządkować do tych źródeł. W celu rozpoznawania różnic kursowych przyjęła metodę opisaną w art. 15a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link].

Zgodnie z nim różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 tego artykułu. Spółka powzięła wątpliwość, czy różnica między wartościami określonymi w art. 15a ust. 2 i ust. 3 może być obliczona jako jedna kwota – wynikająca z różnicy między dodatnimi a ujemnymi różnicami kursowymi.

Jej zdaniem należy ustalić globalną wartość kwot dodatnich i ujemnych różnic (zgodnie z art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy o CIT), a następnie odjąć wartość ujemnych różnic kursowych od wartości dodatnich i otrzymaną kwotę zakwalifikować odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy nie zgodził się z tym.

Stwierdził, że różnice kursowe są odrębnymi pozycjami w rachunku podatkowym. Wynika to z tego, że w art. 15a ust. 1 ustawy mowa jest o „różnicach kursowych”, które jeżeli są dodatnie, to zwiększają przychody podatkowe, a jeżeli są ujemne, to odpowiednio zwiększają koszty podatkowe.

Organ podatkowy wskazał, że gdy podatnik dokonuje większej liczby operacji gospodarczych mogących powodować powstanie różnic kursowych, w stosunku do każdej z nich odrębnie należy ustalić, czy powstała ujemna różnica, czy też dodatnia różnica kursowa, a następnie przyporządkować ją do przychodów lub kosztów ich uzyskania.

W konsekwencji stanowisko podatnika, zgodnie z którym przed ujęciem kwoty różnic kursowych w rachunku podatkowym należy sumować kwotę dodatnich oraz ujemnych różnic kursowych, jest nieprawidłowe.

Sąd oddalił skargę spółki, przyznając rację organowi podatkowemu.

[i]Autorka jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Karolina Kruś, starsza konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro we Wrocławiu):[/b]

Stanowisko organu podatkowego, potwierdzone przez sąd, nie wynika z literalnego brzmienia przepisów ustawy o CIT. Treść art. 15a ust. 1 wskazuje raczej, że kwota różnic kursowych zwiększa albo przychody, albo koszty uzyskania przychodów. Art. 15a ust. 2 i ust. 3 określają jedynie metodę ustalania dodatnich i ujemnych różnic kursowych, nie wprowadzają natomiast odrębnych kategorii przychodów i kosztów podatkowych.