Pozostawienie nakładów w wynajętym lokalu nie jest usługą

[b]Tak orzekł WSA w Lublinie 21 stycznia 2010 r. (I SA/ LU 660/09).[/b]

Spółka najmuje lokale na swoje punkty handlowe. W umowach z wynajmującymi zastrzega sobie możliwość wykonania prac adaptacyjnych dostosowujących lokal do działalności handlowej, do których usunięcia nie jest zobowiązana.

Zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy w razie pozostawienia nakładów bez wynagrodzenia należy traktować to jako nieodpłatną usługę opodatkowaną VAT.

Organ stwierdził, że poczynione nakłady są nieodpłatną usługą na rzecz wynajmującego opodatkowaną VAT. Spółka, nie zgadzając się z tą interpretacją, złożyła skargę do WSA, twierdząc, że przekazanie poczynionych nakładów bez wynagrodzenia nie podlega VAT, bo nawet gdyby uznać to za usługi, to byłyby one świadczone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem wyłączone z opodatkowania.

Ponadto wskazała, że opodatkowanie jej z tego tytułu doprowadziłoby faktycznie do podwójnego opodatkowania, bez możliwości odliczenia podatku przez nabywcę.

Sąd podzielił to stanowisko i uchylił interpretację. Stwierdził, że sporne czynności nie są usługami w rozumieniu przepisów o VAT. Zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 112 usługa to transakcja. Art. 8 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawy o VAT[/link] mówi natomiast o świadczeniu.

Wynika z tego, że podatnik świadcząc usługę, powinien to robić w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i na podstawie stosunku umownego na rzecz drugiej strony. W rozpatrywanej sytuacji spółka będąc najemcą wykonuje sporne czynności wyłącznie na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i dla własnej korzyści.

Umowy z wynajmującymi dopuszczają możliwość wykonania prac adaptacyjnych i to od spółki zależy, czy z tego uprawnienia skorzysta i w jakim zakresie. Co więcej spółka do niczego się przez taką umowę nie zobowiązuje, a wynajmujący niekoniecznie mają interes w pozostawieniu efektów przeprowadzonych prac adaptacyjnych.

[i]Autorka jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Patrycja Chłostowska, konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro we Wrocławiu):[/b]

To, w jaki sposób strony umowy najmu rozliczają się z poniesionych na przedmiot najmu nakładów, zależy od woli stron. Najczęściej spotykane rozwiązania to:

- likwidacja takich nakładów i przywrócenie przedmiotu najmu do stanu poprzedniego,

- przekazanie właścicielowi poczynionych nakładów za wynagrodzeniem,

- przekazanie takich nakładów bez wynagrodzenia.

Rozliczenie przekazania za wynagrodzeniem poczynionych nakładów właścicielowi przedmiotu najmu nie budzi raczej wątpliwości. Uznaje się bowiem, że spełnia definicję świadczenia usług opodatkowanego VAT, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT (por. pisma: [b]Izby Skarbowej w Warszawie z 20 lipca 2009 r., IPPP1/443-612/09-3/AW, Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 października 2009 r., ILPP2/443-970/09-2/AD[/b]).

Wątpliwości budzi natomiast sposób potraktowania dla celów VAT przekazania nakładów na przedmiot najmu bez wynagrodzenia.

Zgodnie z ustawą o VAT nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a usługodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.