Sprawę tę wszczęła spółka akcyjna EMKA, do której należy centrum handlowe o tej samej nazwie. Pozwanym jest spółka z o.o. SANO, najemca lokalu użytkowego znajdującego się w tym centrum.
W spółce EMKA obowiązuje reprezentacja łączna: do składania oświadczeń w jej imieniu wymagane jest współdziałanie dwu członków zarządu. W myśl art. 368 § 4 k.s.h. zarząd powołuje i odwołuje rada nadzorcza, chyba że statut stanowi inaczej.
Statut EMKA odstępstw od tej zasady nie przewiduje. Mimo to walne zgromadzenie w grudniu 2005 r. podjęło uchwałę o powołaniu do zarządu dwu członków, w tym Andrzeja W. W tym samym dniu Andrzej W. wraz z innym członkiem zarządu, powołanym prawidłowo wcześniej, podpisał aneks do umowy najmu z spółką SANO, która uczestniczyła w walnym zgromadzeniu jako akcjonariusz EMKA i tego dnia sprzedała jej akcje. Umowa najmu zawarta została w 2001 r. na dziesięć lat. Aneks zmienił wysokość czynszu, przyznawał SANO wyłączność na prowadzenie w centrum supermarketu i przedłużał umowę najmu do roku 2017.
Wyrokiem z marca 2006 r. sąd na żądanie spółki EMKA uchylił uchwałę walnego zgromadzenia powołującą Andrzeja W. do zarządu jako sprzeczną z art. 368 § 4 k.s.h.
Po tym wyroku EMKA wystąpiła do sądu o ustalenie, że aneks do umowy najmu jest nieważny, bo został podpisany przez tzw. fałszywego pełnomocnika – osobę nieuprawnioną do jej reprezentowania.
Sąd I instancji uwzględnił to żądanie. Sąd II instancji zmienił jego werdykt. Inaczej niż sąd I instancji uznał, że w sprawie tej ma zastosowanie art. 427 § 2 k.s.h., na który powoływała się SANO. Zgodził się z nią, że podpisując aneks, działała w dobrej wierze, w przekonaniu, że EMKA jest reprezentowana właściwie przez osoby upoważnione do składnia oświadczeń w jej imieniu.
