Z wnioskiem o przywrócenie terminu składamy też odwołanie

Wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji urzędu skarbowego należy złożyć też odwołanie. Jednak to, że go nie ma, nie upoważnia izby skarbowej do odłożenia sprawy na półkę

Publikacja: 15.05.2009 07:00

Z wnioskiem o przywrócenie terminu składamy też odwołanie

Foto: Fotorzepa, Radek Pasterski RP Radek Pasterski

rp.pl

[b]Tak wynika z uchwały NSA z 21 kwietnia 2009 r. ( II FPS 9/08)[/b]

[srodtytul]Jaki był problem[/srodtytul]

Urząd kontroli skarbowej ustalił podatnikom zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnicy wnieśli o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji, wskazując na nieprawidłowości w jej doręczeniu. Izba skarbowa odmówiła jednak. Wnieśli więc skargę do WSA. Sąd uchylił zaskarżone postanowienie. Stwierdził, że organ podatkowy rozpatrzył merytorycznie wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji wymiarowej pomimo tego, iż skarżący jednocześnie ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu nie złożył samego odwołania. Sąd wskazał, że konsekwencją niezłożenia przez skarżącego odwołania powinno być pozostawienie jego wniosku o przywrócenie terminu bez rozpatrzenia po uprzednim wezwaniu go do usunięcia braków formalnych wniosku przez złożenie odwołania.

W tej sytuacji skargę kasacyjną do NSA wniósł dyrektor izby skarbowej.

[wyimek]Jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa do usunięcia braków [/wyimek]

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

NSA zwrócił uwagę na niejednolitość stanowisk co do konsekwencji niedopełnienia czynności, dla której został określony termin jednocześnie z wniesieniem podania o przywrócenie uchybionego terminu.

Treść pisma zawierającego środek odwoławczy, w tym odwołanie w rozumieniu przepisów ordynacji podatkowej, nie jest objęta badaniem rozpoznającego wniosek o przywrócenie terminu podmiotu, nie mieści się więc w zakresie przedmiotowym sprawy określanej jako „kwestia uboczna”. Skoro dopełnienie czynności, dla której zastrzeżono dany termin, nie determinuje wyniku przeprowadzanej w tym przedmiocie oceny i służy jedynie formalnemu „powiązaniu” postępowań prowadzonych w sprawie ubocznej i głównej, musi ono być traktowane jako brak formalny.

[b]W wyroku z 15 listopada 2006 r. (II FSK 1441/05) NSA [/b]zaznaczył, że dopełnienie wymaganej przez prawo czynności nie stanowi składnika pisma, a tym samym zaniechanie jej dokonania nie może być zaliczone do kategorii braków formalnych podania. Pogląd ten zdaje się być rezultatem błędnej interpretacji art. 168 ordynacji podatkowej, który przecież nie wyklucza możliwości sformułowania w jednym piśmie procesowym (podaniu) więcej niż jednego żądania. Doszukiwanie się w treści tego przepisu podstawy dla tak daleko idącego twierdzenia byłoby wyrazem skrajnego formalizmu.

[b]Skoro więc odwołanie może stanowić jeden ze składników podania zawierającego wniosek o przywrócenie uchybionego terminu, istnieją podstawy do tego, aby wniesione odrębnie pismo noszące nazwę „odwołanie” kwalifikować jako załącznik do tego podania z wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami.[/b]

Niedopełnienie obowiązku złożenia odwołania jednocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia stanowi brak formalny podania. Organ podatkowy właściwy do rozpoznania odwołania powinien wezwać stronę do usunięcia braku w terminie siedmiu dni z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.