[b]Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 2 czerwca 2009 r. (sygn. III SA/Wa 329/09). [/b]Uznał on, że podatnicy nie mieli prawa odliczać VAT od wydatków na reprezentację.
Sprawa była efektem wniosku o interpretację złożonego przez firmę Ambra SA. Dotyczył on uchylonego od 1 grudnia 2008 r. art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wyjątkiem były sytuacje, w których niemożność zakwalifikowania tych wydatków do kosztów pozostawała w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.
Zdaniem spółki polski ustawodawca nie miał prawa wprowadzić tego typu ograniczenia. Dlatego mogła odliczać VAT od wydatków na reprezentację, mimo że od 1 stycznia 2007 r. zostały one całkowicie wykluczone z kosztów podatkowych (wcześniej mogły być uwzględniane do wysokości 0,25 proc. przychodów). Ambra wyjaśniła więc, że zamierza skorygować deklaracje, odpowiednio podwyższając VAT naliczony.
Powołała się na orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z którym ograniczenie prawa do odliczenia może dotyczyć konkretnej kategorii towarów lub usług. Jej zdaniem polskie przepisy nie spełniają tego kryterium. Jednocześnie w tej sytuacji nie można stosować bezpośrednio art. 176 dyrektywy w sprawie VAT, w myśl którego odliczenie VAT nie obejmuje kosztów, które nie są ściśle związane z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe lub reprezentacyjne.
Izba Skarbowa w Warszawie nie zgodziła się z tym stanowiskiem. Jej zdaniem ograniczenie zawarte w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT było zgodne z prawem europejskim. Wskazała, że nie jest możliwe odliczanie przez podatnika VAT naliczonego wprost na podstawie dyrektywy w sprawie VAT, zwłaszcza że w przewidzianym trybie nie stwierdzono niezgodności polskiej ustawy z prawem UE.
