Od kiedy można amortyzować znak towarowy

Tak [b]orzekł WSA w Rzeszowie 21 maja 2009 r. (I SA/ Rz 249/09)[/b].

Uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników podwyższono kapitał zakładowy spółki z o.o. poprzez utworzenie nowych udziałów. Zostały one objęte przez wspólników i pokryte aportem rzeczowym w postaci przedsiębiorstwa. Jednym ze składników majątkowych przedsiębiorstwa wniesionego aportem był znak towarowy o wartości 750 tys. zł. Znak ten został zewidencjonowany w grudniu 2000 r. w księgach spółki, a od stycznia 2001 r. spółka rozpoczęła jego amortyzację, którą zaliczała do kosztów uzyskania przychodu.

Organy podatkowe to zakwestionowały, powołując się na art. 16d ust. 1 pkt 4 – 7 ustawy o CIT, zawierający zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej. Przypomniały, że mieszczą się w nim te prawa do znaku, które mają charakter bezwzględnego prawa majątkowego, tj. amortyzowane mogą być te znaki towarowe, na które urząd patentowy wydał decyzję o udzieleniu prawa ochronnego. Skoro spółka w tym okresie nie dysponowała prawem do znaku towarowego, nie była uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów.

W skardze do WSA spółka wskazała, że prawo do zgłoszonego znaku towarowego uzyskała jej poprzedniczka prawna spółka cywilna 10 listopada 2000 r. Natomiast prawo ochronne na znak towarowy zostało udzielone tej spółce cywilnej na mocy decyzji z 14 września 2004 r., a później zaktualizowane zostało decyzją z 27 marca 2007 r., kiedy właścicielem tego znaku była już skarżąca spółka. Niemniej w ocenie skarżącej prawo ochronne zostało udzielone na ten znak od dnia zgłoszenia, tj. od 10 listopada 2000 r.

Oddalając skargę, sąd stwierdził, że prawo z dokonanego zgłoszenia w urzędzie patentowym nie jest prawem do znaku towarowego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Wskazał również, że prawo to nie jest wymienione w art. 16d ust. 1 ustawy o CIT (w stanie prawnym w 2002 r.), w związku z czym odpisy nie podlegały amortyzacji. Ponadto sąd zauważył, że spółka domaga się możliwości amortyzowania tego znaku dla celów CIT, ale to nie ona zgłaszała, lecz jej poprzedniczka prawna spółka cywilna.

[ramka][b]Komentuje Justyna Bielik - konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)[/b]

Na podstawie przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2006 r. amortyzacji podlegało m.in. nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, prawo do znaków towarowych. Od 1 stycznia 2007 r. na skutek zmiany art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT w katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji wymieniono „prawa” określone w ustawie Prawo własności przemysłowej (pwp). Zmiana ta w praktyce nie zmieniła sposobu traktowania znaku towarowego dla celów amortyzacji.

Zgodnie z przepisami pwp znak towarowy to oznaczenie, którym jest w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Ustawa nie posługuje się pojęciem „prawo do znaku towarowego”, lecz „prawo ochronne na znak towarowy”. Prawo ochronne jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Oczywiście mogą istnieć znaki towarowe, na które nie udzielono praw ochronnych, ale używanie takiego znaku nie jest wykonywaniem prawa podmiotowego.

Znak towarowy staje się przedmiotem praw wyłącznych dopiero w wyniku rejestracji w urzędzie patentowym (J. Barta, „Prawo autorskie, system prawa prywatnego”). Zgłoszenie w urzędzie patentowym jest natomiast istotne jedynie z uwagi na pierwszeństwo do udzielenia ochrony.Na podstawie art. 153 pwp przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Polski.

Jak podkreślił[b] WSA w Rzeszowie w wyroku z 9 grudnia 2008 r. (I SA/Rz 635/08)[/b], wyłączne prawo do korzystania ze znaku towarowego obejmuje także prawo do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast samo prawo z dokonanego zgłoszenia znaku towarowego nie jest wartością niematerialną lub prawną i jako takie nie podlega amortyzacji. W konsekwencji podatnik będzie mógł rozpocząć amortyzację znaku towarowego dopiero po nabyciu prawa ochronnego na ten znak towarowy (decyduje data wydania przez urząd patentowy decyzji o udzieleniu prawa ochronnego). Omawiany wyrok jest zgodny z ugruntowaną linią orzeczniczą (np. [b]wyroki I SA/Rz 99/08, I SA/Bk 401/07)[/b].[/ramka]

[i]Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]