Nienależny podatek trzeba zapłacić, ale można skorygować fakturę

Natomiast państwa członkowskie mogą uzależnić zwrot nienależnie naliczonego podatku wystawcy faktury od warunku, aby podatnik wystawił odbiorcy fakturę korygującą niewykazującą tego podatku.

[b]Tak wynika z wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 18 czerwca 2009 (w sprawie C-566/07, spór między Staatssecretaris van Financien a Stadeco BV)[/b]. Wprawdzie orzeczenie to zostało wydane na podstawie przepisów nieobowiązującej już VI dyrektywy, jednak zachowuje ono aktualność również na gruncie postanowień aktualnej 112 dyrektywy.

[srodtytul]Usługa w Niemczech, podatek w Holandii[/srodtytul]

Sprawa, rozstrzygnięta przez ETS, dotyczyła spółki Stadeco BV, mającej swoją siedzibę w Holandii, która wykonywała usługi w zakresie wynajmu, montażu i demontażu stoisk na targach i wystawach w Niemczech na rzecz holenderskiego odbiorcy. Na fakturach wystawionych za świadczone usługi wykazany został holenderski VAT. Odbiorca w całości zapłacił za te faktury, a Stadeco odprowadziła w Holandii należny podatek. Holenderskie władze skarbowe poinformowały spółkę, że świadczone przez nią usługi nie podlegały opodatkowaniu w Holandii. W związku z tym Stadeco wniosła o zwrot zapłaconego nienależnie VAT. Kontrola podatkowa wykazała jednak, że spółka nie wystawiła odbiorcy żadnych not korygujących, nie skorygowała faktur ani nie zwróciła odbiorcy jakiejkolwiek kwoty.

[srodtytul]Wątpliwości sądu[/srodtytul]

Holenderski sąd krajowy, do którego trafiła sprawa, powziął wątpliwość, [b]czy[/b] w świetle art. 21 ust. 1 lit. c) VI dyrektywy [b]VAT jest należny w państwie członkowskim, w którym ma miejsce zamieszkania lub siedzibę wystawca faktury, jeżeli wykazał on na fakturze VAT z tytułu czynności, która powinna być opodatkowana w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim[/b].

Ponadto postawił pytanie, [b]czy państwa członkowskie mogą uzależnić korektę VAT omyłkowo wykazanego na fakturze i należnego na podstawie wyżej wskazanego przepisu od warunku, aby podatnik później wystawił swojemu klientowi skorygowaną fakturę, na której nie jest wykazany VAT[/b].

[srodtytul]VAT z faktury zawsze trzeba zapłacić[/srodtytul]

[b]Na obydwa pytania ETS odpowiedział twierdząco[/b]. Jak wskazał, art. 21 ust. 1 lit. c) VI dyrektywy przewiduje, że wszystkie osoby, które wykażą podatek VAT na fakturze lub na innym dokumencie uznawanym za fakturę, są zobowiązane do jego odprowadzenia, nawet jeżeli został on błędnie wykazany na tym dokumencie, bo transakcja nie podlegała VAT lub powinna być opodatkowana w innym państwie członkowskim. Wynika to z zasady ograniczenia ryzyka utraty wpływów podatkowych.

Zdaniem ETS nie można wykluczyć, że adresat faktury z błędnie naliczonym podatkiem VAT będzie dochodzić prawa do jego odliczenia, a prawo to w porę nie zostanie zakwestionowane przez odpowiednie władze podatkowe. Aby zatem uchronić państwo członkowskie przed ewentualnym uszczerbkiem wpływów wynikających ze zwrotu VAT odbiorcy faktury z błędnie wykazanym podatkiem, dyrektywa przewiduje, że podatek taki jest należny, tj. wystawca takiej faktury jest obowiązany do jego uregulowania.

[srodtytul]Warunki korekty określają krajowe przepisy[/srodtytul]

Jednocześnie Trybunał przypomniał, że w celu zapewnienia neutralności VAT to do państw członkowskich należy przewidzenie w ich wewnętrznych porządkach prawnych możliwości skorygowania wszystkich nienależnie zafakturowanych podatków, o ile wystawca faktury wykaże swoją dobrą wiarę.

W rozpatrywanej sprawie przepisy holenderskie uzależniły korektę VAT od wystawienia nowych faktur niewykazujących VAT bądź od wystawienia noty korygującej. Biorąc pod uwagę to, że zarówno faktura korygująca, jak i nota korygująca wskazują wyraźnie odbiorcy, że w danym państwie członkowskim nie należy się żaden podatek i w związku z tym nie ma on prawa do odliczenia VAT, Trybunał stwierdził, że ten warunek, co do zasady, może zapobiec utracie wpływów podatkowych.

Zatem, zdaniem ETS, zasada neutralności podatkowej zasadniczo nie sprzeciwia się temu, aby państwo członkowskie uzależniało korektę VAT należnego w tym państwie członkowskim (błędnie wykazanego na wystawionej fakturze) od warunku, aby podatnik wysłał usługobiorcy fakturę korygującą niewykazującą tego podatku.

[ramka]

W świetle tego orzeczenia, w razie wystawienia faktury z naliczonym polskim VAT, wystawca będzie zobowiązany do jego zapłaty, nawet gdy transakcja podlega opodatkowaniu w innym państwie członkowskim. Polskie przepisy przewidują, że koniecznym warunkiem odzyskania błędnie naliczonego VAT jest nie tylko wystawienie nabywcy faktury korygującej, ale również otrzymanie od niego potwierdzenia odbioru tej faktury.

Rodzi się zatem pytanie, czy jest to zgodne z postanowieniami unijnej dyrektywy. [b]Jak wynika z przedstawionego orzeczenia ETS, Polska mogła wprowadzić obowiązek wystawienia faktury korygującej w celu odzyskania nienależnie naliczonego VAT[/b]. Nie daje jednak ono odpowiedzi na pytanie, co z obowiązkiem otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Niemniej Trybunał w przytoczonym orzeczeniu wskazał, że choć państwa członkowskie mogą wprowadzać określone przepisy w celu zapewnienia prawidłowego poboru podatku i uniknięcia oszustw podatkowych, jednak nie powinny wykraczać poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. W rezultacie przepisy te nie mogą być wykorzystywane w sposób, który podważałby neutralność podatku VAT, będącą podstawową zasadą wspólnego systemu VAT.