[b]Tak orzekł WSA w Lublinie 22 maja 2009 r. (I SA/Lu 92/09).[/b]
Podatnik zawarł ze spółką X umowę przyrzeczenia, na mocy której spółka X zobowiązała się przekazać mu swoje umowy leasingu samochodów ciężarowych, w zamian za co podatnik zobowiązał się zwrócić jej koszty poniesione w związku z zawarciem tych umów (raty leasingowe, opłaty wstępne, czynsze inicjalne).
Podatnik wypłacił spółce X umówioną kwotę, co zostało udokumentowane fakturami VAT, będącymi podstawą do odliczenia przez niego podatku naliczonego. Następnie podatnik scedował swą wierzytelność i przelał na inną osobę wszystkie prawa i zobowiązania wynikające z umów leasingowych.
W trakcie kontroli organy podatkowe uznały, że wypłacone przez podatnika kwoty nie były poniesione w celu uzyskania przychodu, gdyż dotyczyły wydatków poniesionych w okresie, gdy podatnik nie korzystał z leasingowanych samochodów.
Tym samym podatnik nie miał prawa do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez spółkę X, gdyż stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym przed 1 grudnia 2008 r.) obniżenia podatku należnego nie stosuje się do nabywanych towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.